Leonardo Grosso della Rovere – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	nieznana
Konsekrowani biskupi
Sisto Gara della Rovere	25 listopada 1509

Leonardo Grosso della Rovere
	Kardynał prezbiter
Kraj działania	Państwo Kościelne
Data i miejsce urodzenia	1464 ; Savona
Data i miejsce śmierci	17 września 1520 ; Rzym
	Biskup Agen
Okres sprawowania	1487–1519
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Kreacja kardynalska	1 grudnia 1505; Juliusz II
Kościół tytularny	SS. XII Apostoli; S. Susanna; S. Pietro in Vincoli
	Multimedia w Wikimedia Commons

Leonardo Grosso della Rovere (ur. w 1464 w Savonie, zm. 17 września 1520 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys

Urodził się w 1464 roku w Savonie, jako syn Antonia Grossa^[1] i Marii della Rovere (jego bratem był Clemente Grosso della Rovere)^[2]. Studiował prawo kanoniczne i cywilne i był kanonikiem bazyliki watykańskiej^[2]. 9 grudnia 1487 roku został wybrany biskupem Agen, otrzymując dyspensę z powodu nieosiągnięcia kanonicznego wieku 30 lat^[2]. Funkcję tę sprawował do momentu rezygnacji w marcu 1519 roku^[3]. 1 grudnia 1505 roku został kreowany kardynałem prezbiterem i otrzymał kościół tytularny SS. XII Apostoli^[3]. W tym samym roku towarzyszył Juliuszowi II w jego ekspedycjach przeciwko Bentivogliom w Bolonii i Baglionim w Perugii^[2]. Następnie pełnił funkcje legata papieskiego w Viterbo i Perugii, a w 1507 roku został ambasadorem króla Francji przy Stolicy Piotrowej^[2]. Cztery lata później został mianowany penitencjariuszem większym i pełnił ten urząd dożywotnio^[2]. 4 października 1511 roku został archiprezbiterem bazyliki liberiańskiej^[4]. W 1512 roku wziął udział w V soborze laterańskim i przez jeden rok pełnił funkcję kamerlinga Kolegium Kardynałów^[2]. Po śmierci Juliusza II, wraz z kardynałem Lorenzo Puccim (wykonawcą testamentu), zlecił Michałowi Aniołowi wykonanie nagrobka zmarłemu papieżowi^[2]. Ludwik XII wnioskował do Leona X, by nadał kardynałowi della Rovere biskupstwo Saint-Malo, jednak nigdy do tego nie doszło^[2]. 4 marca 1517 roku został wybrany biskupem Lukki, jednak już po pięciu dniach zrezygnował^[3]. Zmarł 17 września 1520 roku w Rzymie^[2].

Przypisy

↑ Grosso della Rovere, Leonardo. treccani.it. [dostęp 2018-07-02]. (wł.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Leonardo Grosso della Rovere. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-07-02]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Leonardo Grosso della Rovere. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-07-02]. (ang.).
↑ Paolo degli Angeli: Basilicae S. Mariae Maioris De Vrbe A Liberio Papa I. Vsqve Ad Pavlvm V. Pont. Max Descriptio Et Delineatio ... Lib. XII. Ex Typographia Bartholomæi Zannetti, 1621, s. 34, 37.

[treccani.it-1] Grosso della Rovere, Leonardo. treccani.it. [dostęp 2018-07-02]. (wł.).

[FIU-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j Leonardo Grosso della Rovere. The Cardinals of the Holy Roman Church. [dostęp 2018-07-02]. (ang.).

[hierarchy-3] Leonardo Grosso della Rovere. catholic-hierarchy.org. [dostęp 2018-07-02]. (ang.).

[Angeli-4] Paolo degli Angeli: Basilicae S. Mariae Maioris De Vrbe A Liberio Papa I. Vsqve Ad Pavlvm V. Pont. Max Descriptio Et Delineatio ... Lib. XII. Ex Typographia Bartholomæi Zannetti, 1621, s. 34, 37.

[1]

[2]

[3]

[4]

Prefekci Trybunału Sygnatury Sprawiedliwości	Giovanni Arcimboldi (1484–1488) Antoniotto Pallavicini (1491?–1493) Giovanni Antonio Sangiorgio (1493–1509) Leonardo Grosso della Rovere (1509–1520) Lorenzo Campeggio (1520–1539) Giacomo Simoneta (1539–1539) Bartolomeo Guidiccioni (1540–1549) Girolamo Verallo (1550–1555) Fabio Mignanelli (1555–1557) Antonio Trivulzio (1557–1559) Giacomo Puteo (1559–1563) Ludovico Simonetta (1563–1568) Gianpaolo Della Chiesa (1568–1575) Alessandro Sforza (1575–1581) Alessandro Riario (1581–1585) Giovanni Battista Castrucci (1585–1595) Bartolomeo Ferratini, proprefekt (1595–1599) Cinzio Passeri Aldobrandini (1599–1610) Maffeo Barberini (1610–1623) Berlinghiero Gessi, proprefekt (1623–1623) Francesco Barberini (1623–1628) Antonio Barberini (1628–1633) Berlinghiero Gessi (1633–1639) Francesco Barberini (1639–1640) Giulio Cesare Sacchetti (1640–1661) Flavio Chigi (1661–1693) Fulvio Astalli, proprefekt (1693–1696) Giovanni Giacomo Cavallerini (1696–1699) Fabrizio Spada, proprefekt (1699–1700), prefekt (1700–1717) Bernardino Scotti, proprefekt (1717–1718), prefekt (1718–1726) Lorenzo Corsini (1726–1730) Alamanno Salviati (1730–1733) Neri Maria Corsini (1733–1769) Andrea Corsini (1769–1795) Leonardo Antonelli (1795–1801) Ercole Consalvi (1801–1817) Antonio Dugnani (1817–1818) Diego Innico Caracciolo (1818–1820) Giovanni Battista Quarantotti (1820–1820) Wakat (1820–1825) Giuseppe Spina (1825–1828) Giovanni Francesco Falzacappa (1828–1840) Antonio Domenico Gamberini (1840–1841) Vincenzo Macchi (1841–1854) Mario Mattei (1854–1858) Pietro Marini (1858–1863) Camillo di Pietro (1863–1867) Carlo Sacconi (1867–1877) Teodolfo Mertel (1877–1878) Carlo Luigi Morichini (1878–1879) Wakat (1879–1884) Luigi Serafini (1884–1885) Isidoro Verga (1885–1888) Luigi Pallotti (1889–1890)
Prefekci Sygnatury Łaski	Antoniotto Pallavicini (1491–1503) Giovanni Antonio Sangiorgio (1503–1504) Clemente Grosso della Rovere (1504–1504) Galeotto Franciotti della Rovere (1504–1508) Pietro Accolti, główny referendarz (1508–1511), prefekt (1511–1532) Paolo Emilio Cesi (1532?–1537) Giacomo Simoneta (1537–1539) Pierpaolo Parisio (1539–1545) Niccolò Ardinghelli (1545–1547) Bartolomeo Guidiccioni (1547–1549) Francesco Sfondrati (1550–1550) Giovanni Angelo Medici (1550–1559) Vitellozzo Vitelli (1560–1568) Gianantonio Capizucchi (1568–1569) Antonio Carafa (1569–1591) Paolo Emilio Sfondrati (1591–1618) Scipione Caffarelli-Borghese (1618–1633) Antonio Barberini (1633–1667) Camillo Francesco Maria Pamphili, proprefekt (1645–1647) Giacomo Rospigliosi (1667–1684) Benedetto Pamphili (1685–1730) Antonio Felice Zondadari (1730–1737) Giuseppe Firrao (1737–1744) Prospero Colonna di Sciarra (1744–1765) Giovanni Costanzio Caracciolo (1765–1780) Gregorio Antonio Maria Salviati (1780–1794) Wakat (1794–1826) Giovanni Caccia-Piatti (1826–1833) Luigi Bottiglia Savoulx (1834–1836) Francesco Tiberi Contigliano (1837–1839)
Prefekci Najwyższego Trybunału Sygnatury Apostolskiej (od 1908)	Vincenzo Vannutelli (1908–1914) Michele Lega (1914–1920) Augusto Silj (1920–1926) Francesco Ragonesi (1926–1931) Bonaventura Cerretti (1931–1933) Enrico Gasparri (1933–1946) Massimo Massimi (1946–1954) Giuseppe Bruno (1954–1954) Gaetano Cicognani proprefekt (1954–1959) Francesco Roberti (1959–1969) Dino Staffa (1969–1977) Pericle Felici (1977–1982) Aurelio Sabattani, proprefekt (1982–1983) prefekt (1983–1988) Achille Silvestrini (1988–1991) Gilberto Agustoni, proprefekt (1992–1994), prefekt (1994–1998) Zenon Grocholewski (1998–1999) Mario Francesco Pompedda (1999–2004) Agostino Vallini (2004–2008) Raymond Leo Burke (2008–2014) Dominique Mamberti (od 2014)