Lidia Milka-Wieczorkiewicz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lidia Milka-Wieczorkiewicz
Data i miejsce urodzenia	29 maja 1956 ; Niegoszowice
	Sekretarz Generalny; Polskiego Komitetu ds. UNESCO
Okres	od 2004; do 2006
Następca	Sławomir Ratajski
	Ambasador RP w Algierii
Okres	od 22 lipca 2006; do 28 lutego 2011
Poprzednik	Janusz Mrowiec
Następca	Michał Radlicki
	Ambasador RP w Tunezji
Okres	od 3 sierpnia 2016; do 30 czerwca 2022
Poprzednik	Iwo Byczewski
Następca	Justyna Porazińska
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lidia Anna Milka-Wieczorkiewicz (ur. 29 maja 1956 w Niegoszowicach^[1]) – polska historyczka i dyplomatka, ambasador RP w Tunezji (2016–2022), zaś w latach 2006–2011 Ambasador RP w Algierii (2009–2011, akredytowana także w Burkinie Faso i w Mali).

Życiorys

W 1975 ukończyła liceum w Dąbrowie Górniczej. W latach 1975–1977 studiowała historię na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach, od 1977 kontynuowała studia w Instytucie Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego, ukończyła je w 1979^[1]. Następnie podjęła pracę na macierzystej uczelni, w 1988 uzyskała stopień doktora nauk humanistycznych w zakresie historii. Pracę doktorską napisaną pod kierunkiem Andrzeja Bartnickiego poświęciła tematowi polityki Francji wobec Maroka^[2].

W pracy naukowej zajmuje się w szczególności problematyką historii krajów Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej oraz francuskiej polityki kolonialnej. Odbyła staże naukowe we Francji i Maroku^[3]. Pełniła funkcję sekretarza Komisji Krajów Pozaeuropejskich Polskiego Towarzystwa Historycznego. Publikowała w polskich, francuskich i marokańskich czasopismach naukowych.

W 1989 rozpoczęła pracę w służbie dyplomatycznej RP^[4]. Przez kilka lat pracowała na placówce w Rabacie, gdzie pełniła funkcję kierownika wydziału konsularnego w randze II i I sekretarza. Od 1997 była radcą ministra w Departamencie Afryki i Bliskiego Wschodu Ministerstwa Spraw Zagranicznych. W 1999 objęła stanowisko radcy w ambasadzie w Libanie. Przez prawie półtora roku kierowała tą placówką jako Chargé d’affaires. Po powrocie do Polski w latach 2004–2006 była sekretarzem generalnym Polskiego Komitetu ds. UNESCO.

W 2006 objęła kierownictwo polskiej ambasady w Algierii. 22 lipca 2009 została mianowana także ambasadorem w Burkinie Faso i w Mali^[5]. Odwołana z tych stanowisk została w dniu 23 marca 2011, z mocą jednak od 28 lutego 2011^[6]. Następnie pracowała w Biurze Dyrektora Generalnego MSZ, a od 2015 ponownie w Ambasadzie RP w Rabacie na stanowisku konsularnym. Od 3 sierpnia 2016^[3] do 30 czerwca 2022^[7] była ambasadorem w Tunezji.

Zna angielski i francuski^[3]. Jej mężem był historyk Paweł Wieczorkiewicz.

Publikacje

Droga do niepodległości: polityka Francji wobec Maroka w latach 1944–1953, Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1993.

Przypisy

↑ ^a ^b Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 541
↑ Szymon Brzeziński, Krzysztof Fudalej, Pracownicy naukowo-dydaktyczni Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1930–2010. Słownik biograficzny, wyd. Neriton, Warszawa 2012, s. 82
↑ ^a ^b ^c Ambasador [online], tunis.msz.gov.pl [dostęp 2018-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-18] (pol.).
↑ Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 21/ [online], sejm.gov.pl, 12 kwietnia 2016 [dostęp 2018-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-30] .
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 lipca 2009 r. nr 110-18-2009 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2009 r. nr 50, poz. 731).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 marca 2011 r. nr 110-13-2011 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2011 r. nr 30, poz. 325).
↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 maja 2022 r. nr 110.26.2022 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2022 r. poz. 675).

Bibliografia

Biuletyn Komisji Spraw Zagranicznych Sejmu RP nr 925/V z 18 lipca 2006
Dr Lidia Milka-Wieczorkiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-07-29] .

[ih-1] Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945–2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 541

[2] Szymon Brzeziński, Krzysztof Fudalej, Pracownicy naukowo-dydaktyczni Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1930–2010. Słownik biograficzny, wyd. Neriton, Warszawa 2012, s. 82

[:0-3] Ambasador [online], tunis.msz.gov.pl [dostęp 2018-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2019-06-18] (pol.).

[4] Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 21/ [online], sejm.gov.pl, 12 kwietnia 2016 [dostęp 2018-07-31] [zarchiwizowane z adresu 2020-06-30] .

[5] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22 lipca 2009 r. nr 110-18-2009 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2009 r. nr 50, poz. 731).

[6] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 23 marca 2011 r. nr 110-13-2011 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2011 r. nr 30, poz. 325).

[7] Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27 maja 2022 r. nr 110.26.2022 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2022 r. poz. 675).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]