Ligawa (wołowina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Podział półtuszy wołowej
1. karkówka
2. żeberka i szponder
3. mostek
4. rozbratel
5. antrykot
6. rozbratel (rostbef)
7. polędwica
8. żeberka i łata
9. łata
10. łopatka
11. udziec
12. pachwina
13. rumsztyk
14. pręga
15. ligawa
16. ogon

Ligawa – wołowina, pochodząca z udźca[1], z mięśnia utrzymującego kręgosłup w jego części krzyżowej. Stanowi odpowiednik wieprzowego schabu[2], nazywany niekiedy fałszywą polędwicą[3].

Jest to mięsień półścięgnisty z długimi włóknami otoczony cienką błoną i tkanką tłuszczową. Ligawa jest mięsem chudym[4], delikatnym i soczystym o czerwonym kolorze[1]. Używana jest przede wszystkim do przygotowywania potraw smażonych[5], duszonych i pieczonych[2], np. na roladek lub sztufady[3].

Przypisy

  1. ↑ a b Elementy wołowe | Kowalczyk - Ubojnia zwierząt rzeźnych. www.zmkowalczyk.pl. [dostęp 2020-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-26)].
  2. ↑ a b Słownik terminów kulinarnych. WP abcZdrowie. [dostęp 2020-12-15].
  3. ↑ a b Ligawa wołowa - jak ją przyrządzić? Dwa przepisy na dania na obiad. gazetapl. [dostęp 2020-12-15].
  4. ↑ Małgorzata Wilkowska: Wołowina. Steki wołowe – stopień wysmażenia i rodzaje. Dietetycy.org.pl, 2019-09-01. [dostęp 2020-12-15].
  5. ↑ Wołowina vs. drób - porównanie okiem dietetyka. www.sfd.pl. [dostęp 2020-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-27)].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Ligawa_(wołowina)&oldid=74735914”