Ligawa (wołowina) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Podział półtuszy wołowej

Ligawawołowina, pochodząca z udźca[1], z mięśnia utrzymującego kręgosłup w jego części krzyżowej. Stanowi odpowiednik wieprzowego schabu[2], nazywany niekiedy fałszywą polędwicą[3].

Jest to mięsień półścięgnisty z długimi włóknami otoczony cienką błoną i tkanką tłuszczową. Ligawa jest mięsem chudym[4], delikatnym i soczystym o czerwonym kolorze[1]. Używana jest przede wszystkim do przygotowywania potraw smażonych[5], duszonych i pieczonych[2], np. na roladek lub sztufady[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Elementy wołowe | Kowalczyk - Ubojnia zwierząt rzeźnych. www.zmkowalczyk.pl. [dostęp 2020-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-26)].
  2. a b Słownik terminów kulinarnych. WP abcZdrowie. [dostęp 2020-12-15].
  3. a b Ligawa wołowa - jak ją przyrządzić? Dwa przepisy na dania na obiad. gazetapl. [dostęp 2020-12-15].
  4. Małgorzata Wilkowska: Wołowina. Steki wołowe – stopień wysmażenia i rodzaje. Dietetycy.org.pl, 2019-09-01. [dostęp 2020-12-15].
  5. Wołowina vs. drób - porównanie okiem dietetyka. www.sfd.pl. [dostęp 2020-12-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-27)].