Lotnisko Stalowa Wola-Turbia – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lotnisko Stalowa Wola-Turbia

Państwo	Polska
Miejscowość	Turbia
Data otwarcia	1939
Kod IATA	QXQ
Kod ICAO	EPST
Strefa czasowa	UTC +1
Wysokość	150 m n.p.m.
Drogi startowe
Kierunek 10/28: trawa, 910 × 100 m Kierunek 12/30: trawa, 800 × 100 m
Położenie na mapie Polski QXQ
Położenie na mapie województwa podkarpackiego QXQ
Położenie na mapie powiatu stalowowolskiego QXQ
Położenie na mapie gminy Zaleszany QXQ
50°37′39″N 21°59′54″E/50,627500 21,998333
Strona internetowa

Lotnisko Stalowa Wola-Turbia (kod ICAO: EPST) – cywilne lotnisko w miejscowości Turbia, położone w odległości ok. 9 km od centrum Stalowej Woli.

Historia turbskiego lotniska i stalowowolskiego aeroklubu sięga roku 1939 oraz obietnicy przydziału dwóch samolotów RWD-8 złożonej lokalnemu Komitetowi Organizacyjnemu przez Aeroklub Rzeczypospolitej Polskiej. Plany te pokrzyżowane zostały przez wybuch II wojny światowej. Niemcy, w oparciu o zdobyte plany budowy lotniska zapasowego, przystąpili do budowy i w 1944 turebskie lotnisko posiadało betonowy pas startowy oraz komplet stałych zabudowań lotniskowych. Po zakończeniu wojny powstał tutaj Ośrodek Lotniczy (1950), a później – Aeroklub (1957). W 1952 została oddana do użytku wieża spadochronowa, zaś w 1957 hangar. 1964 to rok ustanowienia rekordu świata na trasie trójkąta 100 przez Stanisława Kluka z pasażerem na szybowcu Bocian (V=107,8 km/h). W 1972 oddano do użytku nowy port.

Obecnie działające sekcje Aeroklubu Stalowowolskiego Lotnisko Turbia to: balonowa, mikrolotowa, modelarska, samolotowa, spadochronowa i szybowcowa.

• Lotniska w Polsce
• Aeroklub Stalowowolski

• Strona Aeroklubu Stalowowolskiego
• http://mareksamojeden.pl/asw-lotnisko-turbia.html informacje techniczne o lotnisku