Lucy Hayes – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lucy Hayes

Lucy Hayes pomiędzy rokiem 1870 a 1880
Pełne imię i nazwisko	Lucy Ware Webb Hayes
Data i miejsce urodzenia	28 sierpnia 1831 Chillicothe
Data i miejsce śmierci	25 czerwca 1889 Fremont
Pierwsza dama Stanów Zjednoczonych
Okres	od 4 marca 1877 do 4 marca 1881
Poprzedniczka	Julia Grant
Następczyni	Lucretia Garfield
Multimedia w Wikimedia Commons

Lucy Ware Webb Hayes (ur. 28 sierpnia 1831 w Chillicothe, zm. 25 czerwca 1889 we Fremont) – żona prezydenta Stanów Zjednoczonych Rutherforda Hayesa i pierwsza dama USA.

Lucy Ware Webb urodziła się 28 sierpnia 1831 roku w Chilicothe jako córka dra Jamesa Webba i jego żony Mary Book^[1]. Jej ojciec zmarł, gdy Lucy miała 2 lata, a reszta rodziny przeprowadziła się wówczas na farmę^[1]. Tam uczęszczała do szkoły, by następnie przenieść się do Delaware i do Cincinnati, gdzie poznała swojego przyszłego męża – Rutherforda Hayesa^[2]. W 1851 roku ukończyła metodystyczny Wesleyan Woman’s College, gdzie utrwaliły się jej feministyczne poglądy^[2].

W czerwcu 1851 roku Rutherford Hayes oświadczył się Lucy Webb^[2]. Ich ślub odbył się 30 grudnia 1852 w domu panny młodej^[3]. Zaraz potem oboje zamieszkali w Cincinnati^[4]. Początkowo Lucy interesowała się jeszcze działalnością sufrażystek i była zdecydowaną abolicjonistką^[4]. W 1861 roku jej mąż wyruszył na front w wojnie secesyjnej, a ona zajęła się wychowaniem dzieci^[4]. Kiedy rok później otrzymała informację, że jej mąż jest ranny przyjechała do Middletown, gdzie opiekowała się nim, a także żołnierzami zarówno wojsk Unii, jak i Konfederacji^[5]. Po powrocie Rutherforda na wojnę, Lucy przez pewien czas mu towarzyszyła, by ostatni rok walk spędzić u swojej matki w Chilicothe^[5].

Ku uciesze Lucy, po wojnie jej mąż zajął się polityką i w latach 1865–1867 był kongresmenem^[5]. Gdy w 1876 roku odbywały się wybory prezydenckie, trwały ostre spory komu należało przyznać sporne głosy elektorów^[6]. Z tego też powodu, ostateczną wiadomość, potwierdzającą wygraną, Hayes otrzymał dopiero w pociągu, jadąc na zaprzysiężenie^[6]. Skutkowało to faktem, że nowa pierwsza dama nie zdążyła przygotować balu inauguracyjnego^[6]. Pomimo tego uchodziła za osobę towarzyską, Lucy nie lubiła dużych oficjalnych przyjęć, w przeciwieństwie do kameralnych spotkań^[6]. Była pierwszą żoną prezydenta, którą nazwano „First Lady”^[6]. Ze względu na jej feministyczne poglądy, amerykańskie prekursorki tego ruchu, Susan Anthony i Elizabeth Stanton liczyły na wsparcie pierwszej damy w walce o prawa kobiet^[7]. Lucy Hayes jednak postanowiła zachować dystans w tej sprawie^[7]. Nie miała istotnego wpływu na politykę prezydenta, lecz angażowała się w działalność charytatywną, jak np. odwiedzanie szpitali czy wspomaganie ubogich^[8]. Utrzymała także zakaz spożywania alkoholu i pilnowała purytańskich obyczajów, za co była chwalona przez waszyngtońską elitę^[8]. Wprowadziła także zwyczaj zapraszania dzieci na toczenie jajek wielkanocnych przed Białym Domem^[8].

Po opuszczeniu siedziby prezydenckiej, Hayesowie powrócili do Ohio, gdzie Lucy nadal włączała się w działalność dobroczynną^[9]. 21 czerwca 1889 doznała udaru mózgu, który spowodował częściowy paraliż^[9]. Lucy Hayes zmarła cztery dni później i została pochowana we Fremont^[9].

Lucy Webb poślubiła Rutherforda Hayesa 30 grudnia 1852 roku^[3]. Mieli razem ośmioro dzieci^[4].

• Longin Pastusiak: Panie Białego Domu. Toruń: Adam Marszałek, 2012. ISBN 978-83-7780-322-6. (pol.).

• Lucy Ware Webb Hayes. Biały Dom. [dostęp 2016-10-12]. (ang.).