Ludwik Perski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ludwik Perski

Data i miejsce urodzenia	21 października 1912 Warszawa
Data i miejsce śmierci	28 grudnia 1993 Warszawa
Dziedzina sztuki	film
Odznaczenia
Nagrody
Złoty Medal w La Felguera Złoty Gołąb w Lipsku Srebrna Palma w Cannes
Cytaty w Wikicytatach

Ludwik Perski (ur. 21 października 1912 w Warszawie, zm. 28 grudnia 1993 tamże) – polski reżyser, realizator filmów dokumentalnych.

Był z pochodzenia Żydem^[1]. Ukończył Wyższą Szkołę Handlu Zagranicznego w Wiedniu (1930–1933). Pracę w kinematografii, jako asystent reżysera i operatora filmów fabularnych, rozpoczął na początku lat 30.

W latach 1940–1943 był asystentem operatora w Kijowskiej i Aszchabadzkiej Wytwórni Filmów Fabularnych, w latach 1943–1945 współorganizował Czołówkę Filmową 1 Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki.

W latach 1945–1950 zastępca redaktora naczelnego Polskiej Kroniki Filmowej oraz realizator filmów dokumentalnych. Od 1950 reżyser w WFDiF w Warszawie.

Zmarł w Warszawie, pochowany na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A30-3-21)^[2].

• 1946 – Sprawa najważniejsza
• 1946 – Trzy kroki naprzód
• 1947 – Warszawa 1945–1948
• 1950 – Julian Marchlewski
• 1952/54 – Warszawa. Dokumenty walki, zniszczenia, odbudowy
• 1954 – Synowie ludu
• 1958 – Warszawiak w Kijowie
• 1959 – „Batorym” do Polski
• 1959 – Pan Profesor. Monografia Raczej Żartobliwa
• 1960 – Mój teatr
• 1962 – Oczekiwanie (współreżyser)
• 1965 – Portret dyrygenta
• 1966 – Hamlet x 5
• 1968 – Za naszą i waszą wolność
• 1970 – Oczami przyjaciół
• 1971 – Godzina 11.15
• 1977 – O Warszawie raz jeszcze

Zobacz kolekcję cytatów Ludwik Perski w Wikicytatach

• 1982 – Karol Szymanowski – impresje, wspomnienia
• 1985 – Opowieść zamkowa
• 1987 – Maria Kuncewiczowa. Wspomnienia o ludziach, książkach i zdarzeniach

Wyreżyserował ponad 140 filmów dokumentalnych.

• Order Sztandaru Pracy II klasy (1975)^[3]
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1959)
• Złoty Krzyż Zasługi (5 marca 1952)^[4]
• Medal za Warszawę 1939–1945
• Medal 30-lecia Polski Ludowej
• Medal 40-lecia Polski Ludowej (1984)^[5]
• Medal 10-lecia Polski Ludowej
• Złota odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy” (1979)^[6]

• Państwowa Nagroda Artystyczna III stopnia (zespołowa) za realizację filmu Julian Marchlewski (1950)^[7]
• Nagroda Państwowa III stopnia za film Warszawa (1953)
• „Srebrna Palma” w Cannes za zrealizowany wspólnie z Witoldem Gierszem film animowany Oczekiwanie (1962)
• Nagroda Specjalna w Konkursie Filmów Turystycznych w Warszawie za film W każdą niedzielę (1964)
• „Brązowy Lajkonik” na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie w kategorii innych form krótkiego metrażu; za "interesującą próbę analizy warsztatu aktorskiego" w filmie Hamlet x 5 (1966)
• „Złoty Medal” na MFF Dokumentalnego w La Felguera za film Portret dyrygenta (1967)
• II Nagroda na FF Artystycznych w Buenos-Aires za film Portret dyrygenta (1967)
• „Złoty Gołąb” na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Animowanych DOK Leipzig za film Za naszą i waszą wolność (1968)
• Nagroda Przewodniczącego PRN Krakowa „Srebrny Lajkonik” na Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie (1969)
• „Srebrny Gołąb” na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Dokumentalnych i Animowanych DOK Leipzig za film Oczami przyjaciół (1970)
• Nagroda „Srebrny Kompas” na Festiwalu Filmów Krajoznawczych i Turystycznych w Warszawie za film Godzina 11.15 (1971)
• Wyróżnienie na Przeglądzie Filmów o Sztuce w Zakopanem za film Godzina 11.15 (1972)
• I Nagroda Generalnego Konserwatora Zabytków MKiS na Muzealnym Przeglądzie Filmów w Kielcach za film Plac Zamkowy nr 4 (1974)
• Dyplom Honorowy na Przeglądzie Filmów o Sztuce w Zakopanem za film Plac Zamkowy nr 4 (1974)
• Nagroda Przewodniczącego Komitetu do Spraw Radia i Telewizji (1974)
• Nagroda m. st. Warszawy (1977)
• Nagroda Biura Podróży „Inturist” na MFF w Moskwie za film O Warszawie raz jeszcze (1977)
• II Nagroda na MFF Turystycznych w Spindlerowym Młynie za film O Warszawie raz jeszcze (1977)
• Nagroda Specjalna na MFF Turystycznych w Tarbes za film O Warszawie raz jeszcze (1977)
• III Nagroda „Brązowy Pegaz” na Przegląd Filmów o Sztuce w Zakopanem za film Za bramą wielkiej ciszy (1984)
• Nagroda Specjalna na Ogólnopolskim Przeglądzie Filmów o Miesiącach Pamięci Narodowej w Warszawie za film Za bramą wielkiej ciszy (1987)
• „Złoty Ekran” - nagroda pisma „Ekran” w kategorii Film dokumentalny i reportaż za rok 1987 - za film Maria Kuncewiczowa. Wspomnienia o ludziach, książkach i zdarzeniach (1988)

Źródło:^[8].

Ludwik Perski jest bohaterem filmu dokumentalnego zrealizowanego przez Jana Łomnickiego w 2000 Ludwik Perski. Krótkie wspomnienia z długiego życia.

• Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 2, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, s. 1000.

• Ludwik Perski w bazie Filmpolski.
• Ludwik Perski w Culture.pl.
• Ludwik Perski na zdjęciach w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”.
• Zdjęcia z filmów w reżyserii Ludwika Perskiego w bazie Filmoteki Narodowej „Fototeka”.