Młynówka (dopływ Ropy) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Młynówka
	; Potok w Bączalu Dolnym
Kontynent	Europa
Państwo	Polska
	Potok
Długość	ponad 12 km
Powierzchnia zlewni	15,8 km²
	Źródło
Miejsce	góra Jodłowiec; Bączal Górny
Wysokość	348 m n.p.m.
Współrzędne	49°46′50″N 21°20′05″E/49,780556 21,334722
	Ujście
Recypient	rzeka Ropa
Miejsce	Trzcinica
Wysokość	229.2 m n.p.m.
Współrzędne	49°43′36″N 21°23′54″E/49,726667 21,398333
Szlak
	Położenie na mapie gminy Skołyszyn źródło ujście
	Położenie na mapie Polski źródło ujście
	Położenie na mapie województwa podkarpackiego źródło ujście
	Położenie na mapie powiatu jasielskiego źródło ujście
	Multimedia w Wikimedia Commons

Młynówka (w górnym biegu Cegielnianka) – podgórski potok o łącznej długości ponad 12 km zlokalizowany na Pogórzu Ciężkowickim, wypływający spod wierzchołka wzgórza Jodłowiec i przepływający przez Bączal Górny, Bączal Dolny, Opacie i Trzcinicę koło Jasła, gdzie uchodzi do rzeki Ropy^[1] (dopływ lewobrzeżny). Jedna z trzech najważniejszych po Ropie i Olszynce rzek odwadniających teren gminy Skołyszyn. Ciek wodny IV rzędu.

Geografia

Potok bierze swój początek na jednym z zalesionych wzgórz (348 m n.p.m.) południowo-wschodniego krańca Pogórza Ciężkowickiego w Bączalu Górnym, skąd w kierunku wschodnim płynie nieuregulowanym, dzikim korytem przez kolejne miejscowości gminy Skołyszyn oraz Jasło, uchodząc do rzeki Ropy na wysokości 229 m n.p.m.

Głęboka dolina Młynówki, zwanej w początkowym biegu Cegielnianką przecina równoleżnikowo pasma wzgórz o wysokości od 290 do około 350 m n.p.m. o szerokich i łagodnych grzbietach. Mikroregion Młynówki ma stosunkowo jednolity charakter. Tworzy go długa na blisko 10 km dolina, porośnięta cenną pod względem przyrodniczym łąką (w dużej mierze tradycyjnie eksploatowaną) którą otaczają lasy mieszane i iglaste, a także pola uprawne. Końcowy kilometr przebiega przy granicy Obniżenia Gorlickiego a Kotliny Jasielsko-Krośnieńskiej, gdzie potok przed ujściem ostro meandruje.

Środowisko

Do Cegielnianki w początkowym stadium rozwoju wpadają trzy bezimienne strumienie, a ona sama kumuluje się z Trzciennicą w Bączalu Dolnym, następnie od około 4 kilometra płynąc razem pod nazwą Młynówka wpływają do Ropy.

Potok tworzy też 2 małe wodospady. Na brzegach tego potoku rosną rośliny objęte ochroną np. cebulica dwulistna, storczykowate: kruszczyk błotny czy podkolan biały, żyją rzadkie gatunki ptaków: bocian czarny, bocian biały, czajka zwyczajna, czapla siwa, derkacz, puszczyk uralski, oraz kilka gatunków gadów i płazów wśród nich: kumak górski, jaszczurka zwinka i jaszczurka żyworodna, a także największe polskie gryzonie – bobry tworzące zwarte, kaskadowe systemy tam. Potok odznacza się dużymi wahaniami stanów wody, po obfitych opadach deszczu zdarzają się gwałtowne wezbrania, a w okresie suszy – okresowe, letnie niżówki.

Natura 2000

Staraniem rządu Rzeczypospolitej Polskiej i dzięki ratyfikacji Komisji Europejskiej 1/4 z całości doliny została objęta ochroną w ramach obszarów Natura 2000, jako obszar mający znaczenie dla Wspólnoty, a zarazem specjalnych obszarów ochrony siedlisk o nazwie Łąki nad Młynówką.

Osobny artykuł: Łąki nad Młynówką.

Zobacz też

Przypisy

↑ Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 169, ISBN 83-239-9607-5 .

Bibliografia

Bączal Górny – Stanisław Syzdek, Skołyszyn 1998.
W Gminie Skołyszyn – zespół; w tym Stanisław Mendelowski, Krosno 2000.
Łąki nad Młynówką – NATURA 2000; standardowy formularz danych, Rzeszów 2013.

[1] Nazewnictwo geograficzne Polski. Tom 1. Hydronimy. Część 1. Wody płynące, źródła, wodospady, Ewa Wolnicz-Pawłowska, Jerzy Duma, Janusz Rieger, Halina Czarnecka (oprac.), Warszawa: Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 2006 (seria Nazewnictwo Geograficzne Polski), s. 169, ISBN 83-239-9607-5 .

[1]