M24 (mina) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Dane techniczne | |
Masa | 4 kg |
Materiał wybuchowy | 0,87 kg |
Przebijalność pancerza | 280 mm |
Użytkownicy | |
US Armed Forces |
M24 – amerykańska przeciwburtowa mina przeciwpancerna skonstruowana w latach 60. Elementem rażącym jest pocisk rakietowy M28A2 HEAT przejęty z granatnika przeciwpancernego M20 Bazooka II.
Mina przeciwpancerna M24 o działaniu kierunkowym – przeciwburtowym, składa się z pocisku przeciwpancernego, umieszczonego w kadłubie metalowym, przenośnego zwieracza elektrycznego (o działaniu naciskowym) z przewodami oraz źródła prądu. Po najechaniu gąsienicą czołgu na zwieracz, następuje zamknięcie obwodu i odpalenie pocisku przeciwpancernego[1].
Mina M24 została wycofana z uzbrojenia US Armed Forces i prawdopodobnie nie jest już używana.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Podręcznik saperski 1991 ↓, s. 491.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Owen, J.I.H.: Brassey's Infantry weapons of the world. London: Brasey's Naval and Shipping Annual Ltd, 1975. ISBN 0-904609-01-4.
- Wojciech Barański (zal.): Podręcznik saperski dla wszystkich rodzajów wojsk. Inż. 534/89. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Szefostwo Wojsk Inżynieryjnych, 1991.