MON-100 – Wikipedia, wolna encyklopedia

MON-100

Państwo	ZSRR
Rodzaj	kierunkowa mina przeciwpiechotna
Dane techniczne
Zapalnik	ERG lub MUW-2
Masa	1,73 kg
Wysokość	82 mm
Średnica	238 mm
Korpus	z blachy stalowej
Materiał wybuchowy	trotyl
Promień rażenia	100 m
Użytkownicy
Armia Radziecka, WSRF, Wojsko Polskie
Multimedia w Wikimedia Commons

MON-100 (ros. МОН-100) – odłamkowa mina przeciwpiechotna o działaniu kierunkowym produkcji radzieckiej. Pod koniec lat 60. wprowadzona na uzbrojenie Wojska Polskiego.

Mina MON-100 ma kształt płaskiego dysku. Wewnątrz korpusu znajduje się warstwa 400 prefabrykowanych odłamków mających postać walców o wysokości i średnicy 10 mm. Za warstwą odłamków znajduje się materiał wybuchowy. Pośrodku dysku znajduje się gniazdo zapalnika. Używane są zapalniki MUW-2 (odciągowy) i ERG (elektryczny).

• Ryszard Łodzikowski. Miny przeciwpiechotne Wojska Polskiego. „Nowa Technika Wojskowa”. 1998. Nr. 10. s. s. 18-20. ISSN 1230-1655.