French
DeutschMaciej Nałęcz – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 27 kwietnia 1922 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 6 lutego 2009 |
| Poseł IX kadencji Sejmu PRL | |
| Okres | od 23 grudnia 1985 |
| Przynależność polityczna | poseł bezpartyjny |
| Odznaczenia | |
          | |
Maciej Nałęcz (ur. 27 kwietnia 1922 w Warszawie, zm. 6 lutego 2009 tamże[1]) – profesor, doktor inżynier, członek Polskiej Akademii Nauk, specjalizujący się w biocybernetyce, inżynierii biomedycznej i elektrotechnice. Organizator i wieloletni dyrektor Instytutu Biocybernetyki i Inżynierii Biomedycznej Polskiej Akademii Nauk, który w 2010 przyjął jego imię. Członek polskiego Komitetu Narodowego do Spraw Współpracy ze Stałym Komitetem Konferencji Pugwash ds. Nauki i Spraw Międzynarodowych. Poseł na Sejm PRL IX kadencji.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Aleksandra i Stefanii[1]. Dzieciństwo spędził w Stanach Zjednoczonych, gdzie rozpoczął edukację. Do Polski powrócił w 1930; po paru latach w Białymstoku kontynuował naukę w gimnazjum i potem w liceum im. Władysława IV w Warszawie. II wojna światowa przerwała jego naukę w II klasie liceum matematyczno-fizycznego; kontynuował ją podczas okupacji w liceum elektrotechnicznym II stopnia, następnie podjął studia w Państwowej Wyższej Szkole Technicznej. Zmobilizowany w 1944 do Wojska Polskiego; w 1 Armii dosłużył stopnia starszego sierżanta i zdemobilizowany został w 1947. W następnym roku pracował nad swoją pracą magisterską na temat wpływu pól elektromagnetycznych na wzrost roślin uczestnicząc w trzymiesięcznej „Letniej Szkole” (Foreign Students Summer Project) w Massachusetts Institute of Technology. W 1949 ukończył studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Warszawskiej.
W następnych latach podjął badania w dziedzinie elektrotechniki. W latach 1952–1956 był Sekretarzem Naukowym Komitetu Elektrotechniki Polskiej Akademii Nauk[2]. Po otrzymaniu nominacji na stopień profesora nadzwyczajnego w 1962 pracował nad problemami z dziedziny automatyki, organizując m.in. Instytut Automatyki PAN w Warszawie. Od 1972 zajmował się badaniami w dziedzinie biocybernetyki i inżynierii biomedycznej. Członkiem korespondentem PAN został w 1967, członkiem rzeczywistym w 1974.
Badania profesora Nałęcza przyczyniły się do powstania polskiej sztucznej nerki, sztucznej trzustki, prowadził badania nad magnetokardiografem, a także nad mechanokardiografem halotronowym i nad biochemicznymi metodami oznaczania poziomu cukru we krwi.
Od 1972 Maciej Nałęcz uczestniczył w pracach Konferencji Pugwash; od 1973 był członkiem, a od 1974 później był kilkakrotnie wybieranym przewodniczącym Rady Międzynarodowej. Piastował tę funkcję łącznie 23 lata bez przerwy; zrezygnował z niej w 1997 i w tym samym roku wybrano go do Międzynarodowej Rady i Komitetu Wykonawczego Pugwash. W latach 1985–1989 pełnił mandat posła na Sejm PRL.
Postanowieniem prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego z 23 kwietnia 2002 za wybitne zasługi dla rozwoju nauki polskiej odznaczony został Krzyżem Wielkim Orderu Odrodzenia Polski[3]. Wcześniej otrzymał także Krzyż Komandorski z Gwiazdą, Oficerski (1964) i Kawalerski (1959) tego orderu, Order Sztandaru Pracy I klasy (1977) i II klasy, Medal 10-lecia Polski Ludowej (1955)[4], Złoty (1975), Srebrny (1971) i Brązowy (1968) Medal „Za zasługi dla obronności kraju”[5].
Pochowany na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 233-4-17)[6].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Maciej Nałęcz. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 2021-03-10].
- ↑ Mirosław Dąbrowski, The emergence and development of the Electrical Engineering Committee of the Polish Academy of Sciences, „Archives of Electrical Engineering”, 62 (1), 2013, s. 179–182, DOI: 10.2478/aee-2013-0013, ISSN 0004-0746 [dostęp 2022-06-05].
- ↑ M.P. z 2002 r. nr 30, poz. 478.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 112, poz. 1450.
- ↑ Profil na stronie Biblioteki Sejmowej.
- ↑ Cmentarz Stare Powązki: MACIEJ NAŁĘCZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-15].