Maksencjusz (imię) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Maksencjusz, Maksanty – imię męskie pochodzenia łacińskiego, łac. Maxentius, stanowiące przydomek od Maximus – „największy, najwspanialszy”, por. Maksym. Notowane w Polsce w formach Maksencjusz i Maks(z)anty[1], odpowiednio od 1253 i 1490 roku[2].
Żeńskim odpowiednikiem jest Maksencja.
Maksencjusz imieniny obchodzi
[edytuj | edytuj kod]- 26 czerwca, jako wspomnienie św. Maksencjusza, opata z Poitou,ur. w Agde, zm. ok. 515 r.
- 12 grudnia, jako wspomnienie św. Maksencjusza, wspominanego z Konstancjuszem, Krescjenszumem, Justynem i in. z Trewiru[2].
Odpowiedniki w innych językach
[edytuj | edytuj kod]- (łac.)Maxentius
- (bask.) Maxentzio
- (bułg.) Максенций
- (chorw.) Maksencije
- (esperanto) Maksencio
- (gr.) Μαξέντιος
- (hiszp.) Majencio
- (fr.) Maxence
- (mac.) Максенциј
- (port.) Magêncio, Maxêncio
- (wł.) Massenzio
Znane osoby o imieniu Maksencjusz
[edytuj | edytuj kod]- Maksencjusz – cesarz rzymski
- Maxence Flachez – francuski piłkarz
- Maxence van der Meersch – francuski pisarz
Postaci fikcyjne o imieniu Maksencjusz
[edytuj | edytuj kod]- Maksencjusz, postać z Mikołajka René Goscinnego
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ M. Malec (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych t. 2, Kraków 1995, ISBN 83-85579-68-0
- ↑ a b Henryk Fros, Franciszek Sowa, Księga imion i świętych, t. 2, Kraków: Wydaw. WAM, 1997, ISBN 83-7097-374-4, OCLC 830087504 .