María Teresa Fernández de la Vega – Wikipedia, wolna encyklopedia

María Teresa Fernández de la Vega Sanz

Data i miejsce urodzenia	15 czerwca 1949 Walencja
Zawód, zajęcie	polityk, prawniczka
Stanowisko	wicepremier (2004–2010)
Partia	Hiszpańska Socjalistyczna Partia Robotnicza
Multimedia w Wikimedia Commons

María Teresa Fernández de la Vega Sanz (ur. 15 czerwca 1949 w Walencji^[1]) – hiszpańska polityk, prawniczka i urzędnik państwowy, parlamentarzystka, w latach 2004–2010 wicepremier.

Urodziła się w rodzinie frankistowskiego urzędnika^[1]. Ukończyła prawo na Uniwersytecie Complutense w Madrucie, następnie doktoryzowała się na Uniwersytecie Barcelońskim^[2]. W 1974 podjęła pracę w Cuerpo de Secretarios Jurídicos Laborales, korpusie prawników należących do służby cywilnej. W 1982 została szefem gabinetu ministra sprawiedliwości, a w 1985 dyrektorem generalnym w tym resorcie^[1]. Od 1988 była zatrudniona w administracji Rady Głównej Władzy Sądowniczej, a w 1990 powołana w skład tej instytucji przez hiszpański Senat^[2].

Była przeciwniczką frankizmu, do 1979 działała w skrajnie lewicowym katalońskim ugrupowaniu PSUC^[1]. Później związała się z Hiszpańską Socjalistyczną Partią Robotniczą (PSOE). W latach 1994–1996 była sekretarzem stanu w ministerstwie sprawiedliwości^[1]. W 1996 po raz pierwszy wybrana na posłankę do Kongresu Deputowanych. Do izby niższej hiszpańskiego parlamentu uzyskiwała reelekcję w kolejnych wyborach w 2000, 2004 i 2008^[3].

Od kwietnia 2004 do października 2010 sprawowała urząd wicepremiera (jako pierwsza kobieta w historii Hiszpanii^[2]) oraz ministra ds. prezydencji (szefa kancelarii premiera) i rzecznika prasowego rządu w dwóch gabinetach José Luisa Rodrígueza Zapatero. Została następnie powołana w skład Rady Stanu, konstytucyjnego organu o kompetencjach doradczych^[1]. W 2018 objęła funkcję przewodniczącej tej instytucji^[4].