Marcello Crescenzi (1694–1768) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Kardynał prezbiter | |
Kraj działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | 27 października 1694 |
Data i miejsce śmierci | 24 sierpnia 1768 |
Arcybiskup Nazianzo | |
Okres sprawowania | 1739–1746 |
Arcybiskup Ferrary | |
Okres sprawowania | 1746–1768 |
Wyznanie | |
Kościół | |
Sakra biskupia | 10 sierpnia 1739 |
Kreacja kardynalska | 9 września 1743 |
Kościół tytularny | Santa Maria in Traspontina |
Data konsekracji | 10 sierpnia 1739 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy | |||||||
|
Marcello Crescenzi (ur. 27 października 1694 w Rzymie, zm. 24 sierpnia 1768 w Ferrarze[1]) – włoski kardynał[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Był synem markiza Giovanniego Crescenzi i Ostensji Serlupi[1]. Podstawowe wykształcenie odebrał w domu, natomiast studiował na Sapienza, gdzie uzyskał stopień utroque iure (w 1721)[1]. Święcenia kapłańskie uzyskał 16 marca 1720 roku[2].
Był audytorem (październik 1726), a następnie członkiem Roty Rzymskiej (maj 1727)[1]. Sakrę otrzymał 10 sierpnia 1739 i został arcybiskupem Nazianzo[2]. 9 września 1743 został kreowany kardynałem[2]. 22 sierpnia 1746 został arcybiskupem Ferrary[2].
Uczestniczył w konklawe w 1758 roku[1]. Zmarł w Ferrarze, 24 sierpnia 1768 wskutek wysokiej gorączki spowodowanej zapaleniem płuc; został pochowany w tamtejszej katedrze[1].