Marek Dąbrowski (szermierz) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marek Dąbrowski

Data i miejsce urodzenia	28 listopada 1949 Gliwice
Wzrost	175 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Polska Igrzyska olimpijskie złoto Monachium 1972 szermierka (floret druż.) Mistrzostwa świata srebro Hawana 1969 floret druż. srebro Wiedeń 1971 floret ind. srebro Wiedeń 1971 floret druż. srebro Grenoble 1974 floret druż. brąz Ankara 1970 floret ind. brąz Göteborg 1973 floret druż.
Odznaczenia

Marek Roman Dąbrowski (ur. 28 listopada 1949 w Gliwicach) – polski szermierz, florecista, złoty medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Ukończył Technikum Chemiczne w Gliwicach i studia w Akademii Wychowania Fizycznego w Warszawie^[1]. Szermierz klubów Piast Gliwice i AZS Warszawa. Na igrzyskach olimpijskich w Monachium w 1972 wraz z drużyną w składzie: Witold Woyda, Arkadiusz Godel, Jerzy Kaczmarek, Lech Koziejowski wywalczył złoty medal we florecie. W zawodach indywidualnych uplasował się na 6. miejscu. Cztery lata później, podczas igrzysk w Montrealu, drużyna florecistów z Dąbrowskim w składzie zajęła 5. miejsce (skład: Ziemowit Wojciechowski, Koziejowski, Leszek Martewicz, Godel), zaś w turnieju indywidualnym sklasyfikowany został na miejscu 9-12^[1].

Zdobył także 6 medali mistrzostw świata: srebrny indywidualnie (MŚ w Wiedniu w 1971), srebrny z drużyną (MŚ w Hawanie w 1969, MŚ w Wiedniu w 1971, MŚ w Grenoble w 1974), brązowy indywidualnie (MŚ w Ankarze w 1970) i brązowy drużynowo (MŚ w Göteborgu w 1973). 8-krotny mistrz Polski^[1].

W 1972 został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi^[2].

• Olympedia - Marek Dąbrowski. olympedia.org. [dostęp 2023-09-25]. (ang.).