Maria Kujawska (historyk) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Państwo działania | |
---|---|
Data urodzenia | |
profesor nauk humanistycznych | |
Specjalność: dydaktyka historii i wiedzy o społeczeństwie, historia kultury, historia nauki, oświaty i wychowania, historia nowożytna i najnowsza, media w edukacji, współczesna teoria i praktyka edukacyjna[2] | |
Doktorat | 1967 – historia |
Habilitacja | 1979 |
Profesura | 20 sierpnia 2002[2] |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | |
Okres zatrudn. | 1962-2011 |
Kierownik | |
Zakład | Zakład Dydaktyki Historii |
Okres spraw. | 1991–2006 |
Następca | Krzysztof Kaczmarek (od 2009) |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() |
Maria Kujawska (ur. 1935) – polska historyk, profesor nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Collegium Da Vinci[2].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Obroniła pracę doktorską, następnie uzyskała stopień doktora habilitowanego[2]. 20 sierpnia 2002 nadano jej tytuł profesora nauk humanistycznych[2]. Pracowała w Instytucie Historii na Wydziale Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza, oraz w Mazowieckiej Wyższej Szkole Humanistycznej i Pedagogicznej w Łowiczu[2].
Została zatrudniona na stanowisku profesora nadzwyczajnego w Wyższej Szkole Pedagogiki i Administracji im. Mieszka I w Poznaniu[2].
Piastowała funkcję profesora zwyczajnego w Collegium Da Vinci[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Instytut Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu 1956–2006, red. B. Lapis, T. Schramm, R. Witkowski, R. Wryk, Poznań 2006.
- Instytut Historii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w latach 2006-2016, red. J. Dobosz, D. Konieczka-Śliwińska, P. Matusik, Poznań 2016.