French
DeutschMarian Markiewicz (1895–1965) – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Marian Markiewicz (przed 1934) | |
 podpułkownik piechoty | |
| Data i miejsce urodzenia | 8 grudnia 1895 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 14 grudnia 1965 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | szef sztabu dywizji |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
      | |
.png){kind=small}
| Pełne imię i nazwisko | Marian Adam Markiewicz | ||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wzrost | 174 cm | ||||||||||||||||
| Pozycja | |||||||||||||||||
| Kariera seniorska[a] | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| Kariera reprezentacyjna | |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
| |||||||||||||||||
Marian Adam Markiewicz (ur. 8 grudnia 1895 w Krakowie, zm. 14 grudnia 1965 tamże) – podpułkownik piechoty Wojska Polskiego, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari, reprezentant Polski, wicemistrz i brązowy medalista mistrzostw Polski z Wisłą Kraków w piłce nożnej.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 8 grudnia 1895 w Krakowie w rodzinie Stefana i Marii z d. Korcella[1]. W 1914 wstąpił do Legionów, służył w 2 pułku piechoty[2]. Ranny w walkach pod Hruziatynem. Następnie służył w II Brygadzie Legionów Polskich, po bitwie pod Rarańczą, internowany w lutym 1918[2], w kwietniu 1918 został wcielony do austriackiego 80 pułku piechoty i walczył na froncie włoskim i serbskim[2].
.jpg)
W listopadzie 1918 wstąpił do Wojska Polskiego. 1 lipca 1919 awansowany na stopień podporucznika, od października 1919 służył w Dowództwie Okręgu Generalnego Pomorze[2]. Od sierpnia 1920 walczył w wojnie polsko-bolszewickiej w szeregach 20 pułku piechoty Ziemi Krakowskiej[2]. 21 grudnia 1920 awansowany na stopień porucznika. Po zakończeniu działań wojennych służył do 1931 w 20 pp, awansując na stopień kapitana (1 lipca 1923). 2 grudnia 1930 roku został mianowany majorem ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931 roku i 83. lokatą w korpusie oficerów piechoty[3]. 26 marca 1931 roku został przeniesiony do 71 pułku piechoty w Zambrowie na stanowisko dowódcy batalionu[4][5][2]. W kwietniu 1934 roku został przesunięty na stanowisko kwatermistrza pułku[6]. Od kwietnia 1938 ponownie służył w 20 pp na stanowisku dowódcy II batalionu[7]. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 46. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8].
Walczył w wojnie obronnej 1939, w 8 Dywizji Piechoty w składzie Armii „Modlin”. Od 25 września 1939 dowodził 13 pułkiem piechoty. Po kapitulacji przebywał w obozie jenieckim w Działdowie, skąd został zwolniony w październiku 1939 na mocy warunków kapitulacji Twierdzy Modlin. W czasie okupacji ukrywał się w Krakowie.
W lutym 1945 wcielony do ludowego Wojska Polskiego, był m.in. szefem sztabu 7 Łużyckiej Dywizji Piechoty, a w czerwcu 1946 zwolniony. Następnie pracował jako kierownik zaopatrzenia w Krakowskim Zarządzie Aptek.
Kariera sportowa
[edytuj | edytuj kod]W latach 1918–1926 był piłkarzem Wisły Kraków[9], z którą wystąpił dwukrotnie w finałach mistrzostw Polski (1923 – 2 m., 1925 – 3 m.). Zagrał łącznie w piętnastu spotkaniach. Trzykrotnie wystąpił w reprezentacji Polski. Debiutował 10 czerwca 1924 w meczu ze Stanami Zjednoczonymi, następnie wystąpił w meczach z Finlandią (10 sierpnia 1924) i Węgrami (31 sierpnia 1924)[10].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7034
- Krzyż Niepodległości (12 maja 1931)[11]
- Krzyż Walecznych (trzykrotnie)
- Złoty Krzyż Zasługi (11 listopada 1938)[12]
- Srebrny Krzyż Zasługi (10 listopada 1928)[13]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[14]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[14]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Kolekcja VM ↓, s. 1.
- ↑ a b c d e f Kolekcja VM ↓, s. 4.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 3 grudnia 1930 roku, s. 329.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 101.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 39, 599.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 150.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 571.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 18.
- ↑ www.footballdatabase.eu
- ↑ kadra.pl
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 111, poz. 163 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 11 listopada 1938, s. 24 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
- ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.
- ↑ a b Na podstawie fotografii [1].
![[1]](http://historiawisly.pl/wiki/index.php?title=Grafika:Marian_Markiewicz3.JPG){kind=link}
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Markiewicz Marjan Adam. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari; sygn. I.482.76-7235 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2024-05-30].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Andrzej Gowarzewski Biało-czerwoni, wydawnictwo GiA, Katowice 1991 (2. część cyklu Encyklopedia piłkarska Fuji).
- Andrzej Gowarzewski Wisła Kraków. 90 lat "Białej Gwiazdy" - księga jubileuszowa, Wydawnictwo GiA, Katowice 1996 (3. część cyklu Kolekcja Klubów).
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
- Bogusław Szwedo Na bieżni i w okopach. Sportowcy odznaczeni Orderem Wojennym Virtuti Militari 1914–1921, 1939–1945, wyd. IPN, Rzeszów 2011.