Marian Wodziański – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marian Wodziański
Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1901
Borówka k.Jampola

Data i miejsce śmierci

21 lipca 1983
Pittsburgh

Dorobek medalowy
Mistrzostwa Europy
brąz Como 1927 ósemka
Marian Wodziański
kapitan kapitan
Data i miejsce urodzenia

16 lipca 1901
Borówka k.Jampola

Data i miejsce śmierci

21 lipca 1983
Pittsburgh

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie
Polskie Siły Zbrojne

Formacja

Lotnictwo Wojska Polskiego
RAF

Jednostki

dywizjon 302,
dywizjon 305

Stanowiska

oficer techniczny

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Medal Lotniczy (trzykrotnie)

Marian Wodziański (ur. 16 lipca 1901 w Jampol, zm. 21 lipca 1983 w Pittsburghu) – polski wioślarz, pilot, inżynier mechanik, olimpijczyk z Amsterdamu 1928.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Uczestnik wojny 1919–1920. Do roku 1939 pracował w Instytucie Badań Technicznych Lotnictwa w Warszawie. Jako pilot brał udział kampanii wrześniowej 1939. Po jej zakończeniu przedostał się do Francji (poprzez Tatry i Węgry). W lutym 1940 roku, z grupą ochotników wyjechał do Finlandii aby wziąć udział w wojna radziecko-fińskiej. W kwietniu 1940 roku powrócił do Francji, a następnie przedostał się do Wielkiej Brytanii. Miał numer służbowy RAF P-1638 i stopień kapitana. W 1942 roku został skierowany do 16 Secondary Flying Training School (SFTS) w Newton na kurs odświeżający pilotażu. Nie został zakwalifikowany do latania bojowego, został przeniesiony do 302 dywizjonu myśliwskiego jako oficer techniczny[1]. Oblatywał na kontynencie afrykańskim montowane tam amerykańskie samoloty. Po zakończeniu kampanii afrykańskiej wrócił do Anglii gdzie kierował personelem technicznym w 305 dywizjonie bombowym Ziemi Wielkopolskiej. W latach 1943–1944, w stopniu kapitana, był zastępcą dowódcy 133 Polskiego Polowego Portu Lotniczego do spraw technicznych. Po zakończeniu wojny wyjechał do Kanady a następnie do USA. Osiadł w Pittsburghu, gdzie zmarł. Został pochowany w South Dallas Ave - Homewood Cemetery[2].

Za służbę w Wojsku Polskim został trzykrotnie odznaczony Medalem Lotniczym[3].

Kariera sportowa

[edytuj | edytuj kod]

Jako wioślarz pływał w ósemce i czwórce ze sternikiem. Wielokrotny medalista mistrzostw Polski:

  • złoty
    • w ósemce w roku 1927
  • srebrny
    • w czwórce ze sternikiem w roku 1930
  • brązowy
    • w ósemce w latach 1928, 1930–1931.

Był akademickim wicemistrzem świata w ósemce w roku 1927.

Uczestnik mistrzostw Europy w roku 1927 podczas których startując w ósemce ze sternikiem zdobył brązowy medal[4].

Na igrzyskach olimpijskich w 1928 roku wystartował w ósemce (osadę tworzyli: Otton Gordziałkowski, Stanisław Urban, Andrzej Sołtan-Pereświat, Janusz Ślązak, Wacław Michalski, Józef Łaszewski, Henryk Niezabitowski, Jerzy Skolimowski) która zajęła 4. miejsce[5].

Po zakończeniu kariery sportowej był działaczem sportu akademickiego, piastując m.in. funkcję wiceprezesa i prezesa AZS Warszawa. Działał również w PZTW i Aeroklubie RP.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Krzystek 2012 ↓, s. 615.
  2. Wodziański Marian. Niebieska Eskadra. [dostęp 2021-08-25]. (pol.).
  3. Wodziański Marian. Personel Polskich Sił Powietrznych w Wielkiej Brytanii 1940-1947. [dostęp 2021-08-25]. (pol.).
  4. Wyniki - Polski Związek Towarzystw Wioślarskich [online], pztw.org.pl [dostęp 2011-06-24] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-07] (pol.).
  5. Medalowe polskie wiosła na igrzyskach: 1928. Polski Związek Towarzystw Wioślarskich. [dostęp 2021-08-25]. (pol.).

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]