Mario Andretti – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mario Andretti

Mario Andretti na torze Indianapolis Motor Speedway podczas kwalifikacji Indianapolis 500 w 2009 roku
Imię i nazwisko	Mario Gabriele Andretti
Państwo	Stany Zjednoczone
Pochodzenie	Włochy
Data i miejsce urodzenia	28 lutego 1940 Montona d’Istria
Sukcesy
1965: USAC 1966: USAC 1967: Daytona 500 1969: USAC 1969: Indianapolis 500 1977: Formuła 1 1978: Formuła 1 1984: CART
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Mario Gabriele Andretti (ur. 28 lutego 1940 w Montona d’Istria) – amerykański kierowca wyścigowy.

W ciągu swej kariery Andretti wygrywał i zdobywał tytuły w Champ Car, Formule 1 oraz International Race of Champions. Pozostaje jedynym kierowcą, który zwyciężył w Indianapolis 500, Daytona 500 i Formule 1.

W Stanach Zjednoczonych Mario Andretti stał się synonimem szybkości, podobnie jak Stirling Moss w Wielkiej Brytanii czy Barney Oldfield na początku XX w. w Stanach Zjednoczonych.

Mario Andretti urodził się w mieście Motovun położonym we wówczas włoskiej Istrii. Wraz z nim na świat przyszedł jego brat bliźniak, Aldo Andretti (1940-2020^[1]). Po II wojnie światowej Istria, która obecnie jest częścią Chorwacji, przypadła Jugosławii i Mario wraz z rodziną, jak wielu innych włoskich mieszkańców Istrii, zbiegł w 1948 i następne 7 lat spędził w obozie dla przesiedlonych. Ostatecznie rodzina Andretti osiedliła się w mieście Nazareth w stanie Pensylwania, w dolinie rzeki Lehigh.

Andretti rozpoczął karierę w wyścigach samochodowych w 1959, zaraz po tym, jak jego rodzina przeniosła się do Stanów Zjednoczonych, na ziemnym owalnym torze niedaleko Nazareth, w starym samochodzie marki Hudson Commodore. Jego brat bliźniak, Aldo Andretti, również ścigał się na tym samym torze, tym samym samochodem (w innym czasie), ale zrezygnował po wypadku. Andretti zajął 3. miejsce w wyścigu Indianapolis 500 w swoim pierwszym starcie.

Mario zadebiutował w serii USAC National Championship w 1964 i już w następnym sezonie został mistrzem. Brał udział w wielu różnych kategoriach wyścigowych, włącznie z wyścigami dragsterów. W 1969 wygrał Indianapolis 500, Daytona 500 i 12 godzin Sebring.

Andretti po raz pierwszy zaistniał w Formule 1, zdobywając pole position do swojego pierwszego wyścigu o Grand Prix Stanów Zjednoczonych na torze Watkins Glen w Nowym Jorku w 1968. W 1971 wygrał swój pierwszy wyścig dla Ferrari.