French
DeutschMartin Glaessner – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Data i miejsce urodzenia | 25 grudnia 1906 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 22 listopada 1989 |
| Specjalność: geologia, paleontologia | |
| Alma Mater | |
| Odznaczenia | |
 | |
Martin Fritz Glaessner[1] (ur. 25 grudnia 1906 w Uściu nad Łabą, zm. 22 listopada 1989 w Adelaide[1]) – australijski paleontolog i geolog.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn chemika Arthura Glaessnera. W 1925 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Wiedeńskim, gdzie ukończył prawo (1929) i filozofię (1931)[1]. Jego prywatne zainteresowania koncentrowały się jednak wokół przyrodoznawstwa, w wieku 25 lat był już autorem kilku artykułów naukowych w tej dziedzinie[2]. W latach 1930–1931 pracownik Muzeum Historii Naturalnej w Londynie. W 1932 roku został zaproszony do Moskwy, gdzie podjął pracę jako mikropaleontolog w Instytucie Badań Naftowych Radzieckiej Akademii Nauk[1]. W 1936 roku poślubił tancerkę Tinę Tupikinę. Ponieważ ówczesne prawo radzieckie nakazywało cudzoziemcowi ożenionemu z obywatelką ZSRR przyjęcie obywatelstwa, rok później wraz z żoną opuścił Moskwę i wrócił do Wiednia[2]. Po Anschlussie, ze względu na żydowskie pochodzenie[1], dzięki pomocy brytyjskich przyjaciół opuścił z żoną Austrię i udał się do Port Moresby na Nowej Gwinei, gdzie zajął się organizowaniem laboratorium mikropaleontologicznego dla Australasian Petroleum Company[2].
Po japońskiej inwazji na Nową Gwineę w 1942 roku przeniósł się do Melbourne. W 1945 roku przyznano mu australijskie obywatelstwo[1]. W 1946 roku otrzymał doktorat honoris causa University of Melbourne, a w 1950 roku został zatrudniony przez University of Adelaide[2]. Od 1957 roku był członkiem Australijskiej Akademii Nauk[1]. Odznaczony m.in. Lyell Medal (1974), Charles Doolittle Walcott Medal (1982) i Order of Australia (1985)[1].
W swojej pracy naukowej zajmował się zagadnieniami związanymi z paleobiologią, szczególnie wczesnymi śladami życia na Ziemi. Od lat 50. poświęcił się badaniom nad nowo odkrytymi skamieniałościami fauny ediakarańskiej[1][2]. Do najważniejszych opublikowanych przez niego prac należą Principles of Micropalaeontology (1945) i The Dawn of Animal Life (1984)[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e f g h i j Australian Dictionary of Biography. general editor Diane Langmore. T. 17. Carlton: Melbourne University Publishing, 2007, s. 439–440. ISBN 978-0-522-85382-7.
- ↑ a b c d e J. William Schopf: Kolebka życia. O narodzinach i najstarszych śladach życia na Ziemi. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 54–56. ISBN 978-83-01-14766-2.