Mikrusek reliktowy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mikrusek reliktowy
	Microcebus margotmarshae
	Louis et al., 2008
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Infragromada	łożyskowce
Rząd	naczelne
Podrząd	lemurowe
Rodzina	lemurkowate
Rodzaj	mikrusek
Gatunek	mikrusek reliktowy
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; zagrożony
	Zasięg występowania
	Systematyka w Wikispecies
	Multimedia w Wikimedia Commons

Mikrusek reliktowy^[2] (Microcebus margotmarshae) – gatunek ssaka naczelnego z rodziny lemurkowatych (Cheirogaleidae), opisany na początku XXI wieku. Należy do średnich przedstawicieli rodzaju.

Budowa

Mikrusek reliktowy należy do średniej wielkości mikrusków. Schwitzer et al. podają następujące wymiary zwierzęcia: głowa i tułów mierzą od 11 do 12 cm; ogon jest dłuższy, osiągając 14 cm; masa ciała wynosi 49 g^[3].

Pysk jest jasnobrązowy, takoż okolica wokół oczu, pomiędzy którymi leży biała plama^[3], podobnie jak u innych mikrusków^[4], niewielka. Resztę głowy opisują autorzy jako jasną, czerwonawopomarańczową. Uszy są niewielkie. Grzbietowa strona ciała zwierzęcia pokryta jest futrem barwy czerwonawopomarańczowej z odcieniami szarości, podobnie ogon. Część brzuszna jest kremowa czy biaława^[3].

Systematyka

Nowy gatunek ssaka opisali formalnie Louis, Engberg, McGuire, McCormick, Randriamampionona, Ranaivoarisoa, Bailey, Mittermeier i Lei, w 2008^[1]^[5]. Jako miejsce typowe autorzy podali Madagaskar, prowincję Antsiranana, Antafondro Classified Forest. Określili też jego współrzędne, podając 14°02′44,5″S 48°13′23,4″E/-14,045694 48,223167^[3]^[5]. Wcześniej uważano, że występujące tam mikruski należą do gatunku mikrusek sambirański^[1].

W obrębie gatunku nie wyróżnia się podgatunków^[3].

Tryb życia

Dane dotyczące trybu życia tego gatunku są skromne. Żyje on na drzewach. Aktywność przypada na noc. Nie wiadomo nic o jego przemieszczaniu się, areałach czy strukturze społecznej. Nie wiadomo również nic o rozrodzie^[3].

Rozmieszczenie geograficzne

Jak wszystkie gatunki lemurkowatych^[4], mikrusek reliktowy jest endemitem Madagaskaru^[3]. Co więcej, napotkano go tylko w jednym miejscu na północnym zachodzie wyspy, w Antafondro Classified Forest na zachód od rezerwatu Manongarivo, na północ od rzeki Maevarano, na południe zaś od Andranomalaza^[1]^[5]. Być może zasiedla jeszcze wyżej leżące tereny w rezerwacie Tsaratanana^[1].

Ekologia

Siedliskiem mikruska reliktowego jest suchy las^[3].

Schwitzer et al. nie mają szczegółowych informacji na temat diety mikruska reliktowego. Jak piszą, prawdopodobnie konsumuje on owoce i owady i przypuszczalnie inne elementy diety pozostałych mikrusków^[3].

Zagrożenia i ochrona

Gatunek ujęty został w Załączniku I CITES. Gatunek długo nie był rozpoznawany przez IUCN. IUCN/SSN Lemur Red-Listing Workshop w 2012 uznał gatunek za zagrożony, wskazując ograniczony zasięg występowania^[3]. W 2020 IUCN uznało gatunek za zagrożony, motywując to całkowitym zasięgiem poniżej 1100 km² i destrukcją jego siedliska, wpisywaną w kontekst ogólnego niszczenia środowiska na Madagaskarze. Całkowita liczebność spada^[1].

Zwierzęcia nie napotkano w żadnym obszarze chronionym. Występuje jednak w Antafondro Classified Forest, a podejrzewa się, że może zamieszkiwać także w rezerwacie Tsaratanana^[3]. Nie ma informacji na temat jego hodowli^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Blanco i inni, Microcebus margotmarshae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [dostęp 2023-11-21] (ang.).
↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 29. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k 8. Margot Marsh's Mouse Lemur w: Ch.Ch. Schwitzer Ch.Ch. i inni, Family Cheirogaleidae (Mouse, Giant Mouse, Dwarf and Fork-marked Lemurs), [w:] R.A.R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E.A.B.R.& D.E. Wilson, Handbook of the Mammals of the World, t. 3. Primates, Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 54, ISBN 978-84-96553-89-7 (ang.).
↑ ^a ^b Ch.Ch. Schwitzer Ch.Ch. i inni, Family Cheirogaleidae (Mouse, Giant Mouse, Dwarf and Fork-marked Lemurs), [w:] R.A.R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E.A.B.R.& D.E. Wilson, Handbook of the Mammals of the World, t. 3. Primates, Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 28–49, ISBN 978-84-96553-89-7 (ang.).
↑ ^a ^b ^c Edward E.E.E. Louis Edward E.E.E. i inni, Revision of the Mouse Lemurs, Microcebus (Primates, Lemuriformes), of Northern and Northwestern Madagascar with Descriptions of Two New Species at Montagne d’Ambre National Park and Antafondro Classified Forest, „Primate Conservation”, 23, 2008, s. 19–38 [zarchiwizowane z adresu 2009-02-05] (ang.).

[iucn-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Blanco i inni, Microcebus margotmarshae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [dostęp 2023-11-21] (ang.).

[Cichocki&-2] Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 29. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).

[HMW-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k 8. Margot Marsh's Mouse Lemur w: Ch.Ch. Schwitzer Ch.Ch. i inni, Family Cheirogaleidae (Mouse, Giant Mouse, Dwarf and Fork-marked Lemurs), [w:] R.A.R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E.A.B.R.& D.E. Wilson, Handbook of the Mammals of the World, t. 3. Primates, Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 54, ISBN 978-84-96553-89-7 (ang.).

[HMWf-4] Ch.Ch. Schwitzer Ch.Ch. i inni, Family Cheirogaleidae (Mouse, Giant Mouse, Dwarf and Fork-marked Lemurs), [w:] R.A.R.A. Mittermeier, A.B. Rylands & D.E.A.B.R.& D.E. Wilson, Handbook of the Mammals of the World, t. 3. Primates, Barcelona: Lynx Edicions, 2013, s. 28–49, ISBN 978-84-96553-89-7 (ang.).

[oryg-5] Edward E.E.E. Louis Edward E.E.E. i inni, Revision of the Mouse Lemurs, Microcebus (Primates, Lemuriformes), of Northern and Northwestern Madagascar with Descriptions of Two New Species at Montagne d’Ambre National Park and Antafondro Classified Forest, „Primate Conservation”, 23, 2008, s. 19–38 [zarchiwizowane z adresu 2009-02-05] (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]