Mirosław Szumiło – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mirosław Piotr Szumiło
Ilustracja
Mirosław Szumiło, 2018
Data i miejsce urodzenia

28 czerwca 1975
Parczew

doktor habilitowany nauk humanistycznych
Specjalność: historia najnowsza Polski
Alma Mater

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej

Doktorat

25 lutego 2004
UMCS

Habilitacja

22 kwietnia 2015
UMCS

Profesura

2 lutego 2024

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej
Instytut Pamięci Narodowej w Warszawie

Odznaczenia
Brązowy Krzyż Zasługi
Multimedia w Wikimedia Commons

Mirosław Piotr Szumiło (ur. 28 czerwca 1975 w Parczewie) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Ukończył LO w Ostrowie Lubelskim, a następnie studia historyczne na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (1999). Stopień naukowy doktora uzyskał w 2004 na tej samej uczelni na podstawie rozprawy pt. Ukraińska Reprezentacja Parlamentarna w Sejmie i Senacie RP (1928–1939), podobnie jak stopień doktora habilitowanego (2015). W 2024 otrzymał tytuł profesora nauk humanistycznych[1].

Pracuje w Zakładzie Historii Społecznej XX wieku w Instytucie Historii UMCS. Zajmuje się stosunkami polsko-ukraińskimi w XX wieku, elitami władzy w PRL, ustrojem komunistycznym w Polsce. Autor książki Roman Zambrowski 1909–1977. Studium z dziejów elity komunistycznej w Polsce, wyróżnionej nagrodą KLIO II stopnia w kategorii monografii naukowej[2]. W 2015 książka ta została nominowana do Nagrody Historycznej im. Kazimierza Moczarskiego[3]. Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej przyznał nagrodę literacką im. Jerzego Giedroycia za rok 2016 również tej publikacji[4].

Pracuje także w Wydziale Historii Polski w latach 1945–1990 Biura Badań Historycznych Instytutu Pamięci Narodowej w Warszawie[5][6][7]. W latach 2016–2017 był dyrektorem tego Biura[8].

Publikuje artykuły popularnonaukowe na łamach czasopism: „W Sieci”, „Pamięć.pl”, „Gazeta Polska” i „Historia Do Rzeczy” oraz na portalu internetowym historia.org.pl.

Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Historycznego, Towarzystwa Nauki i Kultury „Libra”, Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność” i Stowarzyszenie Kuźnia Patriotyczna, Członek Klubu Inteligencji Katolickiej im. prof. Czesława Strzeszewskiego w Lublinie. Jest sekretarzem zarządu Akademickiego Klubu Obywatelskiego im. Prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Lublinie[9].

W 2020 został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi[10].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Antoni Wasyńczuk 1885–1935. Ukraiński działacz narodowy i polityk, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 2006.
  • Ukraińska Reprezentacja Parlamentarna w Sejmie i Senacie RP (1928–1939), Warszawa: Wydawnictwo Neriton 2007.
  • (współautor: Zbigniew Zaporowski), NSZZ „Solidarność” Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w latach 1980–1981, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 2011.
  • (redakcja) Rok 1920. Wojna i polityka, pod red. Mirosława Szumiło, Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 2011.
  • (redakcja) Parczew w dziejach: na królewskim szlaku historii, pod red. Mirosława Szumiło, Parczew: Miejsko-Gminna Biblioteka Publiczna 2014.
  • Roman Zambrowski 1909–1977. Studium z dziejów elity komunistycznej w Polsce, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu 2014.
  • (redakcja) Elity komunistyczne w Polsce, pod red. Mirosława Szumiły i Marcina Żukowskiego, Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu – Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej 2015.
  • „Realizm” polityczny w kierownictwie PZPR – płaszczyzny i interpretacje, „Politeja” 2013, nr 3 (25), s. 33–49[11].
  • Kierownictwo Polskiej Partii Robotniczej (1945–1948) – portret historyczno-socjologiczny, „Kwartalnik Historyczny” 2014, nr 2, s. 287–318.
  • Gierek Droga do władzy, Dom Wydawniczy Księży Młyn 2023, s.400.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 lutego 2024 r. nr 115.1.2024 w sprawie nadania tytułu profesora (M.P. z 2024 r. poz. 189).
  2. ↑ Nagroda Klio dla lubelskiego naukowca [online], Dziennik Wschodni [dostęp 2017-11-18] (pol.).
  3. ↑ Nagroda Moczarskiego 2015: oto nominowani i jurorzy. wyborcza.pl. [dostęp 2015-11-16].
  4. ↑ Aleksandra Pucułek, UMCS przyznał nagrodę im. Giedroycia. Za książkę o działaczu PZPR [online], Wyborcza.pl, 20 września 2016 [dostęp 2017-11-18] (pol.).
  5. ↑ Instytut Pamięci Narodowej – Centrala [online] [dostęp 2019-03-25].
  6. ↑ Żydokomuna – fakt czy mit? [online], wykład dla Klubu Historycznego im. gen. Stefana Roweckiego „Grota”, Blogpress, 12 marca 2019 [dostęp 2019-03-25] [zarchiwizowane z adresu 2019-03-25].
  7. ↑ Żydokomuna – fakt czy mit (dr hab. Mirosław Szumiło) w serwisie YouTube
  8. ↑ dr hab. Mirosław Szumiło [online], Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie [dostęp 2019-03-25].
  9. ↑ O nas [online], AKO Lublin (pol.).
  10. ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 października 2020 r. o nadaniu odznaczeń (M.P. z 2020 r. poz. 1093).
  11. ↑ „Realizm” polityczny w kierownictwie PZPR – płaszczyzny i interpretacje.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mirosław_Szumiło&oldid=73155887”