Modlitwa Manassesa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Modlitwa Manassesa – krótki utwór starotestamentowy, umieszczony w Septuagincie. W prawosławiu uważany za deuterokanoniczny i umieszczany jako zakończenie 2 Księgi Kronik^[1]. Przez Kościół katolicki i Kościoły protestanckie zaliczany do apokryfów.

Jest to krótki utwór mający charakter pieśni błagalnej, przypisywanej królowi Manassesowi. Jego treść nawiązuje do fragmentów 2 Księgi Kronik, mówiących o pokucie wiarołomnego władcy^[2]^[3].

Tekst powstał w języku greckim między 200 a 70 rokiem p.n.e.^[4] Zachował się jego przekład łaciński umieszczony w Didaskaliach i Konstytucjach apostolskich oraz niektórych rękopisach Wulgaty; zamieszczono ją też jako dodatek w Wulgacie sykstoklementyńskiej^[1].

Przypisy

↑ ^a ^b Michał Wojciechowski: Apokryfy z Biblii greckiej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Vocatio", 2001, s. 305-312. ISBN 83-7146-163-1.
↑ 2Krn 33,12-13 w przekładach Biblii.
↑ 2Krn 33,18-19 w przekładach Biblii.
↑ Apokryfy Starego Testamentu. Ryszard Rubinkiewicz (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Vocatio", 2006, s. 129-130. ISBN 83-7146-142-9.

[Wojciechowski-1] Michał Wojciechowski: Apokryfy z Biblii greckiej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Vocatio", 2001, s. 305-312. ISBN 83-7146-163-1.

[2] 2Krn 33,12-13 w przekładach Biblii.

[3] 2Krn 33,18-19 w przekładach Biblii.

[4] Apokryfy Starego Testamentu. Ryszard Rubinkiewicz (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Vocatio", 2006, s. 129-130. ISBN 83-7146-142-9.

[1]

[2]

[3]

[4]