Moris Maurin – Wikipedia, wolna encyklopedia

Moris Maurin
Data i miejsce urodzenia

23 października 1928
Paryż

Data śmierci

15 maja 2018

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

Mali Bracia od Jezusa

Prezbiterat

11 czerwca 1973

Moris Maurin, właśc. Maurice Maurin (ur. 23 października 1928 w Paryżu, zm. 15 maja 2018) – francuski zakonnik, członek zgromadzenia Małych Braci Jezusa, były przełożony polskiej wspólnoty Braci.

Związany z Braćmi od 1953, wstąpił do zgromadzenia w 1955 i przyjął imię Maurice Maria od Jezusa, śluby wieczyste złożył w 1961, święcenia kapłańskie przyjął 11 czerwca 1973. Przebywał m.in. we Francji, Maroku i Algierii. W latach 1966–1972 był jednym z asystentów generalnych przeora - brata René Page, pierwszego następcy brata René Voillaume na tym stanowisku, w latach 1963–1969 i 1972–1979 odpowiadał za studia Braci we fraterni w Tuluzie. W latach 60. zaprzyjaźnił się z Jacquesem Maritainem, który zamieszkał w Tuluzie razem z braćmi.

W 1978 przyjechał pierwszy raz, a od 1979 systematycznie odwiedzał Polskę. W 1990 zamieszkał na stałe w polskiej wspólnocie Braci, najpierw na warszawskiej Pradze, następnie w Izabelinie, pełniąc służbę przełożonego. Spolszczył swoje imię i przyjął polskie obywatelstwo. Po przejściu na emeryturę był czynnym rekolekcjonistą, pozostając wiernym charyzmatowi „ubogiego pośród ubogich”.

Był autorem książek Brat Karol de Foucauld (1997), Za Jezusem z Nazaretu. Rekolekcje z małymi braćmi i siostrami Jezusa (2000), Żyć kontemplacją w sercu świata (2005), Wierzę w Kościół (2006) oraz autobiografii Z powodu Jezusa i Ewangelii (2010). W 2007 otrzymał Nagrodę im. księdza Józefa Tischnera za książkę Wierzę w Kościół.

Został pochowany na miejscowym cmentarzu w Izabelinie.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Grzegorz Polak, Kto jest kim w Kościele, wyd. KAI 1999