Myszarka bałkańska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Myszarka bałkańska
Apodemus epimelas[1]
(Nehring, 1902)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

myszowate

Podrodzina

myszy

Rodzaj

myszarka

Gatunek

myszarka bałkańska

Synonimy

Mus epimelas Nehring, 1902

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Myszarka bałkańska[3] (Apodemus epimelas) – gatunek gryzonia z rodziny myszowatych (Muridae), występujący na Półwyspie Bałkańskim[4].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Myszarka bałkańska została opisana naukowo w 1902 roku przez A. Nehringa. Była zaliczana jako podgatunek myszarki skalnej (A. mystacinus), jednak obecnie w oparciu o dane morfologiczne i genetyczne jest uznawana za odrębny gatunek. Prazypuszczalnie gryzonie te pochodzą od myszarek skalnych, które w plejstocenie przekroczyły pomost lądowy w miejscu dzisiejszej cieśniny Bosfor (od około 20 do 10 tysięcy lat BP) i zostały odizolowane genetycznie po jego przerwaniu[4].

Biologia

[edytuj | edytuj kod]

Myszarka bałkańska występuje w Chorwacji w tym na wyspach Korčula i Mljet, w Bośni i Hercegowinie, Czarnogórze, Serbii, Kosowie, Albanii, Macedonii Północnej, Bułgarii i Grecji. Jest spotykana od poziomu morza do 1600 m n.p.m., zamieszkuje skaliste tereny rzadko porośnięta trawami i krzewami, prowadzi naziemny tryb życia[2]

Populacja

[edytuj | edytuj kod]

Myszarka bałkańska występuje na dużym obszarze, w sprzyjającym środowisku jest liczna, jej populacja jest stabilna. Nie są znane zagrożenia dla gatunku, jest on uznawany za gatunek najmniejszej troski[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Apodemus epimelas, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c Boris Kryštufek, Vladimir Vohralík, Apodemus epimelas, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.3, DOI10.2305/IUCN.UK.2008.RLTS.T136816A4343121.en [dostęp 2015-11-12] (ang.).
  3. Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Apodemus epimelas. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 2015-11-12]