Na’in (Izrael) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Na’in

‏ניין‎
‏نين‎

Widok na wieś Na’in
Państwo	Izrael
Dystrykt	Północny
Poddystrykt	Jezreel
Samorząd Regionu	Bustan al-Mardż
Powierzchnia	1 km²
Wysokość	228 m n.p.m.
Populacja (2013) • liczba ludności	1727
Położenie na mapie Dystryktu Północnego Na’in
Położenie na mapie Izraela Na’in
32°37′49″N 35°20′56″E/32,630278 35,348889
Multimedia w Wikimedia Commons

Na’in (hebr. ניין; arab. نين; ang. Nein; pol. Uroczy) – wieś arabska położona w Samorządzie Regionu Bustan al-Mardż, w Dystrykcie Północnym, w Izraelu.

Na’in jest położona na wysokości od 200 do 300 m n.p.m. na północnych zboczach góry Giwat ha-More (515 m n.p.m.), która ku północy i zachodowi opada do Doliny Jezreel w Dolnej Galilei, na północy Izraela. Na zachód od wsi płynie strumień Tewet. W jej otoczeniu znajduje się miasto Afula, kibuc Dawerat, oraz wsie Achuzzat Barak i Ad-Dahi. Na wschód od wsi znajduje się strefa przemysłowa Alon Tawor i baza wojskowa Na’ura, natomiast na zachodzie jest strefa przemysłowa Gimel miasta Afula.

Na’in jest położona w Samorządzie Regionu Bustan al-Mardż, w Poddystrykcie Jezreel, w Dystrykcie Północnym Izraela.

Wykopaliska archeologiczne wskazują, że w miejscu tym istniała osada ludzka już w epoce brązu. Było to ufortyfikowana osada stanowiąca regionalny ośrodek administracyjny. Wieś jest identyfikowana z biblijną miejscowością Na’in, w której Jezus Chrystus dokonał cudu wskrzeszenia syna wdowy z Na’in^[a][1]. W ten sposób miejscowość stała się miejscem świętym dla chrześcijan, a w IV wieku powstał kościół zwany kościołem Wskrzeszenia Syna Wdowy. W okresie panowania krzyżowców kościół znajdował się pod ich szczególną opieką. W średniowieczu osiedlili się tutaj członkowie beduińskiego klanu Zuabija. Pod koniec XIX wieku francuski podróżnik Victor Guérin opisał Na’in jako biedną i zaniedbaną wieś rolniczą^[2]. W 1881 roku franciszkanie na miejscu dawnego kościoła wznieśli współczesną świątynię. Bardzo szybko stał się on celem pielgrzymek chrześcijańskich. Po I wojnie światowej w 1918 roku cała Palestyna przeszła pod panowanie Brytyjczyków. Utworzyli oni w 1921 roku Brytyjski Mandat Palestyny. W poszukiwaniu skutecznego rozwiązania narastającego konfliktu izraelsko-arabskiego w dniu 29 listopada 1947 roku została przyjęta Rezolucja Zgromadzenia Ogólnego ONZ nr 181. Zakładała ona między innymi, że wieś Na’in miała znaleźć się w granicach nowo utworzonego państwa żydowskiego^[3]. Arabowie odrzucili tę rezolucję i dzień później doprowadzili do wybuchu wojny domowej w Mandacie Palestyny. W trakcie jej trwania rejon wioski zajęły siły żydowskiej organizacji paramilitarnej Hagana. W wyniku I wojny izraelsko-arabskiej wieś Na’in znalazła się w granicach państwa Izrael.

Wieś Na’in jest zamieszkała przez Arabów^[4][5][6]:

Przy wyjeździe ze wsi znajduje się siedziba władz administracyjnych Samorządu Regionu Bustan al-Mardż. Lokalna gospodarka opiera się na rolnictwie, jednak wielu mieszkańców znajduje zatrudnienie w pobliskich strefach przemysłowych. We wsi jest przychodnia zdrowia oraz sklep wielobranżowy.

Ze wsi wyjeżdża się lokalną drogą na północny zachód do drogi ekspresowej nr 65.

We wsi jest szkoła podstawowa oraz boisko do piłki nożnej. Jest tu także meczet oraz Kościół Zmartwychwstania Syna Wdowy w Na’in.

Na południowy wschód od wsi znajduje się Rezerwat przyrody Giwat ha-More obejmujący częściowo zalesione stoki góry More^[7].

• Praca zbiorowa: Atlas Biblijny. Warszawa: Wydawnictwo im. W.L. Anczyca, 1991. ISBN 83-7050-000-5. (pol.).

• Zdjęcie satelitarne Na’in. [w:] Google Maps [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (ang.).
• Mapa Na’in. [w:] Amudanan [on-line]. [dostęp 2012-12-11]. (hebr.).