Los Alamos National Laboratory – Wikipedia, wolna encyklopedia

Los Alamos National Laboratory

Los Alamos National Laboratory − laboratorium naukowe położone w pobliżu miasteczka Los Alamos w amerykańskim stanie Nowy Meksyk.

Podlega Departamentowi Energii Stanów Zjednoczonych. W pracach badawczych współpracuje z Uniwersytetem Kalifornijskim. Zatrudnia ponad 9000 pracowników, a jego roczny budżet to około 2,2 mld dolarów[1]. Ośrodek prowadzi badania nad wieloma dziedzinami nauki, między innymi nad wykorzystaniem energii słonecznej i jądrowej do celów pokojowych. Jego rola w badaniach nad bronią nuklearną skupia się głównie na przeprowadzaniu komputerowych symulacji wybuchów jądrowych. Znajduje się tu superkomputer Roadrunner, który w 2008 roku jako pierwszy superkomputer w historii osiągnął wydajność ponad 1 PFLOPS[2][3].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Laboratorium powstało w 1942, jako ośrodek badań jądrowych w ramach realizacji Projektu Manhattan. Podczas II wojny światowej prowadzono w nim, pod kierunkiem Roberta Oppenheimera, prace nad konstrukcją amerykańskiej bomby atomowej, zaś po II wojnie światowej nad konstrukcją bomb wodorowych.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Los Alamos Laboratory Organization
  2. Los Alamos computer breaks petaflop barrier. IBM, 2008-06-09. [dostęp 2011-03-10].
  3. Systemy zainstalowane w LANL według listy top500.org. [dostęp 2011-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-01)].