Los Alamos National Laboratory – Wikipedia, wolna encyklopedia
Los Alamos National Laboratory − laboratorium naukowe położone w pobliżu miasteczka Los Alamos w amerykańskim stanie Nowy Meksyk.
Podlega Departamentowi Energii Stanów Zjednoczonych. W pracach badawczych współpracuje z Uniwersytetem Kalifornijskim. Zatrudnia ponad 9000 pracowników, a jego roczny budżet to około 2,2 mld dolarów[1]. Ośrodek prowadzi badania nad wieloma dziedzinami nauki, między innymi nad wykorzystaniem energii słonecznej i jądrowej do celów pokojowych. Jego rola w badaniach nad bronią nuklearną skupia się głównie na przeprowadzaniu komputerowych symulacji wybuchów jądrowych. Znajduje się tu superkomputer Roadrunner, który w 2008 roku jako pierwszy superkomputer w historii osiągnął wydajność ponad 1 PFLOPS[2][3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Laboratorium powstało w 1942, jako ośrodek badań jądrowych w ramach realizacji Projektu Manhattan. Podczas II wojny światowej prowadzono w nim, pod kierunkiem Roberta Oppenheimera, prace nad konstrukcją amerykańskiej bomby atomowej, zaś po II wojnie światowej nad konstrukcją bomb wodorowych.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Los Alamos Laboratory Organization
- ↑ Los Alamos computer breaks petaflop barrier. IBM, 2008-06-09. [dostęp 2011-03-10].
- ↑ Systemy zainstalowane w LANL według listy top500.org. [dostęp 2011-03-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-12-01)].