Nathalie Teppe – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 22 maja 1972 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost | 182 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
|
Nathalie Teppe (ur. 22 maja 1972 w Bourg-en-Bresse[1][2]) – francuska lekkoatletka, oszczepniczka i wieloboistka, mistrzyni igrzysk śródziemnomorskich i frankofońskich, dwukrotna olimpijka.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Zdobyła brązowy medal w rzucie oszczepem na mistrzostwach Europy juniorów w 1989 w Varaždinie[3]. Zajęła 4. miejsce w siedmioboju i 10. miejsce w rzucie oszczepem na mistrzostwach świata juniorów w 1990 w Płowdiwie[4]. Zajęła 19. miejsce w siedmioboju na mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie[5]. Na mistrzostwach Europy juniorów w 1991 w Salonikach zdobyła srebrny medal w tej konkurencji[6]. Zajęła 23. miejsce w siedmioboju na igrzyskach olimpijskich w 1992 w Barcelonie[1].
Zwyciężyła w rzucie oszczepem i w siedmioboju na igrzyskach śródziemnomorskich w 1993 w Narbonie[7]. Na mistrzostwach świata w 1993 w Stuttgarcie zajęła 14. miejsce w siedmioboju[8], a na halowych mistrzostwach Europy w 1994 w Paryżu 9. miejsce w pięcioboju[9]. Zajęła 2. miejsce w siedmioboju w pucharze Europy w wielobojach w 1994 w Lyonie[10].
Zwyciężyła w rzucie oszczepem na igrzyskach frankofońskich w 1994 w Bondoufle[11]. Zajęła 9. miejsca w rzucie oszczepem i siedmioboju na mistrzostwach Europy w 1994 w Helsinkach[12]. Na mistrzostwach świata w 1995 w Göteborgu zajęła 11. miejsce w siedmioboju[13], a na halowych mistrzostwach Europy w 1996 w Sztokholmie 7. miejsce w pięcioboju[14].
Ponownie zwyciężyła w siedmioboju na igrzyskach śródziemnomorskich w 1997 w Bari[7]. Zajęła 11. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach świata w 1997 w Atenach[15]. Nie ukończyła siedmioboju na mistrzostwach Europy w 1998 w Budapeszcie[16]. Zajęła 6. miejsce w pięcioboju na halowych mistrzostwach świata w 1999 w Maebashi[17] i 19. miejsce w siedmioboju na igrzyskach olimpijskich w 2000 w Sydney[1].
Była mistrzynią Francji w siedmioboju w 1992, 1996 i 2000, wicemistrzynią w rzucie oszczepem w 1995, 2006 i 2007 oraz w siedmioboju w 2004, a także brązową medalistką w rzucie oszczepem w latach 1990–1994. W hali była mistrzynią w pięcioboju w 2002[2][18][19][20].
5 marca 1999 w Maebashi ustanowiła halowy rekord Francji w pięcioboju z wynikiem 4472 pkt[18].
Jej starsza siostra Agnès Teppe również była lekkoatletką specjalizującą się w rzucie dyskiem, medalistką igrzysk śródziemnomorskich i frankofońskich.
Rekordy życiowe
[edytuj | edytuj kod]- rzut oszczepem – 55,84 m (21 lipca 2006, Tomblaine)
- siedmiobój – 6396 pkt (3 lipca 1994, Vénissieux)
- pięciobój (hala) – 4472 pkt (5 marca 1999, Maebashi)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Nathalie Teppe [online], olympedia.org [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ a b c NATHALIE TEPPE [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-06] (fr.).
- ↑ U20 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 195 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ World Junior Championships 1990. wjah.co.uk. [dostęp 2022-11-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-10-31)]. (ang.).
- ↑ European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 621 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ U20 Championships Tallinn 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 205 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ a b Mediterranean Games [online], GBRAtheltics [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 378–379 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 462 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ European Combined Events Cup [online], GBRAtheltics [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ Francophone Games [online], GBRAtheltics [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 632–633 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 379 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 468 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ World Athletics Championships Oregon 22. Statistics Handbook [online], World Athletics, s. 379–380 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ European Athletics Championships Munich 2022 Statistics Handbook [online], European Athletics, s. 645 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ World Athletics Statistics Handbook. World Athletics Indoor Championships Belgrade 2022 [online], World Athletics, s. 173 [dostęp 2022-11-06] (ang.).
- ↑ a b Gérard Dupuy , DICTIONNAIRE DE L'ATHLÉTISME FRANÇAIS. FEMININES (Nadaud à Zongo) [online], cdm.athle.com, 25 października 2021, s. 24 [dostęp 2022-11-06] (fr.).
- ↑ Gérard Dupuy , Les finalistes des championnats de France – 1981 à 1990 [online], cdm.athle.com, 13 czerwca 2022, s. 257 [dostęp 2022-11-06] (fr.).
- ↑ Gérard Dupuy , Les finalistes des championnats de France – 1991 à 1998 [online], cdm.athle.com, 5 maja 2022, s. 30, 44, 45, 97, 134, 172, 201 [dostęp 2022-11-06] (fr.).
- ↑ Nathalie Teppe w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-11-06].
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nathalie Teppe w bazie World Athletics (ang.) [dostęp 2022-11-06].
- NATHALIE TEPPE [online], Fédération Française d’Athlétisme [dostęp 2022-11-06] (fr.).