Necil Kazım Akses – Wikipedia, wolna encyklopedia

Necil Kazım Akses
Data i miejsce urodzenia

6 maja 1908
Stambuł

Pochodzenie

tureckie

Data i miejsce śmierci

16 lutego 1999
Ankara

Instrumenty

skrzypce, wiolonczela

Gatunki

muzyka poważna, muzyka współczesna

Zawód

kompozytor, pedagog, dyplomata

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RFN Order Zasługi Republiki Włoskiej III Klasy (1951-2001) Order Zasługi Republiki Włoskiej V Klasy (1951-2001)

Necil Kazım Akses (ur. 6 maja 1908 w Stambule, zm. 16 lutego 1999 w Ankarze)[1][2]turecki kompozytor, pedagog, dyplomata.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Edukację muzyczną rozpoczął w rodzinnym Stambule ucząc się gry na skrzypcach, potem na wiolonczeli oraz harmonii i teorii muzyki. Następnie w latach 1926–1931 studiował kompozycję, harmonię i kontrapunkt pod kierunkiem Josepha Marxa w Konserwatorium Wiedeńskim, a w latach 1931–1934 w Pradze u Josefa Suka i Aloisa Háby[1][2], od którego przejął zainteresowanie muzyką mikrotonową. W 1936 był uczniem Paula Hindemitha podczas jego pobytu w Ankarze[1].

Od 1934 wykładał w Konserwatorium w Ankarze, a w 1948 został jego dyrektorem[1][2]. Rok później otrzymał nominację na stanowisko dyrektora generalnego Sekcji Sztuk Pięknych Ministerstwa Edukacji, a następnie pełnił funkcję attaché kulturalnego w Bernie (1954) i Bonn (1955–1957). W latach 1958–1960 oraz 1971–1972 był dyrektorem Państwowej Opery w Ankarze[2].

Twórczość

[edytuj | edytuj kod]

W swoich kompozycjach wykorzystywał motywy i rytmy zaczerpnięte z tureckiego folkloru, umiejętnie łącząc je ze współczesną techniką harmonii i instrumentacji[1]. Najważniejsze utwory Aksesa to poemat symfoniczny Zamek w Ankarze (Ankara kalesi), koncert skrzypcowy, symfonie, kwartety smyczkowe i dwie opery[2].

Wraz z Cemalem Reşitem Reyem, Ulvi Cemalem Erkinem, Hasanem Feritem Alnarem i Ahmetem Adnanem Saygunem współtworzył tzw. Grupę Pięciu (tur. Türk Beşleri), propagującą od 1930 muzykę komponowaną w zachodnim stylu[3].

Ważniejsze kompozycje

[edytuj | edytuj kod]

(na podstawie materiałów źródłowych[1][3])

  • Mete (1933)
  • Bayönder (1934)

Utwory orkiestrowe

[edytuj | edytuj kod]
  • Poemat symfoniczny Zamek w Ankarze (1942)
  • Poemat symfoniczny Wojna i pokój (1981)
  • Symfonia nr 1 (1966)
  • Symfonia nr 2 (1978)
  • Symfonia nr 3 (1978)
  • Symfonia nr 4 (1980)
  • Symfonia nr 5 Atatürk przemawia (1988)
  • Koncert skrzypcowy (1972)
  • Koncert na orkiestrę (1977)
  • Ballade (1950)
  • Scherzo (1972)

utwory kameralne i na fortepian

[edytuj | edytuj kod]
  • Sonata na fortepian (1930)
  • 5 utworów na fortepian (1930)
  • 7 miniatur fortepianowych (1936)
  • Kwartet smyczkowy nr 1 (1946)
  • Kwartet smyczkowy nr 2 (1971)
  • Kwartet smyczkowy nr 3 (1979)
  • Kwartet smyczkowy nr 4 (1990)

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f Schäffer 1979 ↓, s. 21.
  2. a b c d e Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji Faruk Yener: Akses, Necil Kâzım. [w:] Oxford Music Online. Grove Music Online [on-line]. 2001-01-20. [dostęp 2019-12-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-12-19)]. via Oxford University Press. (ang.).
  3. a b Beken 2004 ↓.
  4. a b c Olcay Kolçak: Necil Kazım Akses. Istanbul: Kastaş Yayınevi, 2006, s. 41. ISBN 975-282-087-5.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bogusław Schäffer: Akses Necil Kazım. W: Encyklopedia muzyczna PWM. Elżbieta Dziębowska (red.). Wyd. I. T. 1: AB część biograficzna. Kraków: PWM, 1979, s. 21. ISBN 83-224-0113-2. (pol.).
  • Münir Nurettin Beken: Akses, Necil Kâzım. W: The New Grove Dictionary of Music and Musicians, vol. A. Oxford University Press, 2004. ISBN 978-0-19-517067-2. (ang.).
  • Lesław Czapliński. Orkiestrowe barwy tureckiego Orientu. „Muzyka21”. 5/2011. (pol.). 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]