Niels Viggo Bentzon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Niels Viggo Bentzon
	; Niels Viggo Bentzon, 1986
Data i miejsce urodzenia	24 sierpnia 1919 ; Kopenhaga
Pochodzenie	duńskie
Data i miejsce śmierci	25 kwietnia 2000 ; Frederiksberg
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, pianista
	Odznaczenia
	Multimedia w Wikimedia Commons

Niels Viggo Bentzon (ur. 24 sierpnia 1919 w Kopenhadze^[1]^[2]^[3], zm. 25 kwietnia 2000 w Frederiksberg^[4]) – duński kompozytor i pianista.

Życiorys

Pochodził z rodziny muzycznej, był potomkiem Johanna Petera Emiliusa Hartmanna i kuzynem Jørgena Bentzona^[1]. Początkowo uczył się gry na fortepianie od matki^[2]. W latach 1938–1942 uczęszczał do Królewskiego Duńskiego Konserwatorium Muzycznego^[3]^[4], gdzie odbył studia pianistyczne i organowe u Knuda Jeppesena, Christiana Christiansena i Emiliusa Bangerta^[1]. W zakresie kompozycji był samoukiem^[1]. Od 1949 roku wykładowca kopenhaskiego konserwatorium^[1]^[2]^[3]. Uczył także w konserwatorium w Aarhus^[5].

Koncertował jako pianista w krajach skandynawskich, Francji i Wielkiej Brytanii^[1]. W jego repertuarze znajdowały się dzieła twórców romantycznych i współczesnych, przede wszystkim Brahmsa i Hindemitha^[1]. Poza muzyką zajmował się również pisarstwem i malarstwem^[2]^[5]. Pisał poezje, a także był autorem książek poświęconych Beethovenowi i dodekafonii^[2].

Trzykrotnie odznaczany przez duńskich monarchów, od 1965 Kawaler, od 1977 Kawaler 1. Stopnia i od 1986 Komandor Orderu Danebroga^[6]^[7].

Twórczość

Bogaty dorobek kompozytorski Bentzona obejmuje przeszło 600 dzieł^[4]^[5]. W swojej twórczości stworzył rodzaj syntetycznego eklektyzmu^[1], w różnych okresach sięgał po elementy neoklasycyzmu^[3]^[5], jazzu, atonalności i aleatoryzmu^[2], dostrzegalne są w niej wpływy Bartóka, Strawinskiego, Hindemitha i Nielsena^[2]^[5]. Był autorem cyklu tzw. „kompendiów” fortepianowych, w których w pastiszowy i neostylistyczny sposób nawiązywał do twórczości dawniejszych mistrzów takich jak Johann Sebastian Bach, Fryderyk Chopin czy Robert Schumann^[1]^[3].

Skomponował m.in. opery Faust III (1964) Die Automaten (1974)^[2] i Savonarola (1986)^[3], balety Metafor (1950), Jenny von Westphalen (1965) i Duell (1975)^[2], 22 symfonie, 14 kwartetów smyczkowych^[3]^[4], 8 koncertów fortepianowych, 4 koncerty skrzypcowe, 3 koncerty wiolonczelowe, 2 koncerty fletowe, Uwerturę na orkiestrę kameralną (1942), Sonatę orkiestrową na flet i smyczki (1943), Intrada (1950), Wariacje symfoniczne (1953), 5 Mobiles (1950), Reflection Suite na smyczki (1972), Feature Article on René Descartes (1975), Variations without a Theme na fortepian i orkiestrę (1980), oratorium Torquilla (1960), kantaty Bonjour Max Ernst (1961) i Det rustre menageri (1972), In the Forest na róg solo (1968), Observations (1974)^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 266–267. ISBN 83-224-0113-2.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 66. ISBN 0-674-37299-9.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 94. ISBN 978-83-01-13410-5.
↑ ^a ^b ^c ^d Musiklexikon. T. 1. A–E. Stuttgart-Weimar: Verlag J.B. Metzler, 2006, s. 256. ISBN 978-3-476-02087-1.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e Alastair H. Thomas: Historical Dictionary of Denmark. Lanham: Rowman & Littlefield, 2016, s. 61. ISBN 978-1-4422-6464-9.
↑ Dansk Biografisk Leksikon. Kopenhaga: Gylendal, 1979-84. (duń.).
↑ Kongelig Dansk Hof- og Statskalender 1993. København: J. H. Schultz Information, 1993, s. 40. ISBN 87-569-2893-9.

[encmuz-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1979, s. 266–267. ISBN 83-224-0113-2.

[harvard-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 66. ISBN 0-674-37299-9.

[chodkowski-3] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 94. ISBN 978-83-01-13410-5.

[metzler-4] Musiklexikon. T. 1. A–E. Stuttgart-Weimar: Verlag J.B. Metzler, 2006, s. 256. ISBN 978-3-476-02087-1.

[historical-5] Alastair H. Thomas: Historical Dictionary of Denmark. Lanham: Rowman & Littlefield, 2016, s. 61. ISBN 978-1-4422-6464-9.

[dbl-6] Dansk Biografisk Leksikon. Kopenhaga: Gylendal, 1979-84. (duń.).

[statskalender-7] Kongelig Dansk Hof- og Statskalender 1993. København: J. H. Schultz Information, 1993, s. 40. ISBN 87-569-2893-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]