Norrköpings konstmuseum – Wikipedia, wolna encyklopedia
Widok muzeum od strony Kristinaplatsen | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres | Norrköpings konstmuseum |
Data założenia | 1913 |
Zakres zbiorów | sztuka szwedzka (od XVIII wieku do współczesności) |
Dyrektor | Helena Persson |
Położenie na mapie Szwecji | |
Położenie na mapie Östergötlandu | |
58°34′59″N 16°11′27″E/58,583056 16,190833 | |
Strona internetowa |
Norrköpings konstmuseum (pol. Muzeum Sztuki w Norrköping) – galeria sztuki znajdująca się w Norrköping przy Kristinaplatsen. Została założona w 1913 roku. Posiada znaczącą kolekcję szwedzkiej sztuki współczesnej oraz jeden z największych w Szwecji zbiorów grafiki.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Historia zbiorów Muzeum Sztuki w Norrköping zaczęła się na przełomie XIX i XX wieku, kiedy miejscowy producent snusu i jednocześnie miłośnik i kolekcjoner sztuki, Pehr Swartz zakupił zbiory Segerstéenska samlingen, na które składało się około 500 dzieł sztuki i podarował je stowarzyszeniu Norrköpings Konstförening. Ono z kolei w 1913 roku podarowało otrzymane zbiory miastu Norrköping[1]. Kolekcja, obejmująca kilkaset dzieł sztuki, była początkowo wystawiana w prywatnej posiadłości Swartza, Villa Swartz, gdzie mieściła się również biblioteka miejska[2].
W 1946 roku muzeum przeniosło się do swojej obecnej siedziby przy Kristinaplatsen, zaprojektowanej przez Kurta von Schmalensee, architekta miejskiego Norrköping w latach 1929–1961. Uroczystego otwarcia placówki dokonał 27 września następca tronu, książę Gustaw Adolf[3]. Ówczesny dyrektor muzeum, Aron Borelius zakupił wówczas dużą liczbę prac szwedzkich modernistów, takich jak: Gösta Adrian-Nilsson, Isaac Grünewald, Sigrid Hjertén i Siri Derkert[1].
Budynek
[edytuj | edytuj kod]Von Schmalensee zaprojektował budynek nowoczesny i funkcjonalny, z pomieszczeniami przeznaczonymi do ekspozycji dzieł sztuki oraz do urządzania wystaw okresowych. Światło dzienne przenika do wnętrza przez rząd okien zbudowanych nad podstawą dachu, a następnie rozprasza się równomiernie poprzez sufit zbudowany z matowego szkła. Światło dzienne uzupełnia oświetlenie elektryczne. W 1964 roku von Schmalensee zaprojektował dobudówkę z salą wykładową, zwaną Harlequin, funkcjonującą również jako kino. Muzeum stało się w pełni galerią sztuki, gdy w 1981 roku przeniesiono zbiory historyczne do nowych pomieszczeń na terenie Industrilandskapet. W 1997 roku odnowiono budynek muzeum, instalując w nim między innymi system klimatyzacyjny służący zabezpieczeniu zbiorów[4].
Zbiory
[edytuj | edytuj kod]Główną część zbiorów stanowi sztuka szwedzka XX wieku, ale są w nich również dzieła sztuki powstałe w okresie od XVII do XVIII wieku. Oprócz malarstwa w zbiorach reprezentowana jest rzeźba, fotografia, grafika, rzemiosło artystyczne, instalacja i sztuka wideo. Zbiory muzealne są skatalogowane w komputerowej bazie danych. Od 1997 roku ekspozycja w muzealnych galeriach prezentowana jest tematycznie: Człowiek, Miasto i kraj, Geometria i Portret[1].
Obrazy olejne
[edytuj | edytuj kod]Kolekcja obejmuje około 1 500 obrazów. Znaczną jej część stanowią modernistyczne prace takich artystów jak Gösta Adrian-Nilsson, Isaac Grünewald, Sigrid Hjertén i Vera Nilsson. Kolejna istotna część kolekcji to różne formy sztuki abstrakcyjnej (w tym dzieła Otto G. Carlsunda), a także twórczość współczesnych kobiet-artystek. W salach wystawowych prezentowana jest jedynie niewielka część zbiorów, reszta przechowywana jest w magazynach.
Muzealne zbiory powiększały się dzięki darowiznom, między innymi prawnika Matsa Nordströma z 1970 roku oraz Carla Johana Bolandera z 2016 roku (prace Oli Billgrena, Leny Cronqvist, Petera Tillberga i Hansa Wigerta)[5].
- August Malmström, Wysłannik króla Elli przed synami Ragnara Ladbroka, 1857
- Johan Krouthén, Śpiący chłopczyk, 1883
- Johan Krouthén, Bibliotekarz diecezjalny Segerstéen w swoim domu, 1886
Grafika
[edytuj | edytuj kod]W posiadaniu muzeum jest jeden z największych w Szwecji zbiorów grafiki[1], liczący około 30 000 pozycji. Zbiory obejmują szwedzką oraz światową grafikę począwszy od XV wieku do dziś. Reprezentowane są tu prace takich artystów jak: Albrecht Dürer, Rembrandt, Francisco Goya, Jacques Callot i William Hogarth, natomiast spośród szwedzkich: Stig Borglind, Axel Fridell i Bertil Bull Hedlund. W zbiorach muzeum znajduje się również archiwum artystów, obejmujące korespondencję, artykuły i katalogi. Podstawa archiwum stał się dar Margarety Carlsund z 1968 roku[6].
Rzeźba
[edytuj | edytuj kod]Park rzeźby przy Muzeum Sztuki został zainaugurowany w 1960 roku. Powstał on dzięki donacji przedsiębiorcy budowlanego Sture Gillgårda. W parku znajduje się 15 rzeźb z okresu od początku XX wieku do współczesności. Park w sezonie letnim wykorzystywany jest do organizowania różnych imprez, w tym kulturalnych[7].
- Carl Milles, Tancerki, 1919 (brąz)
- Arne Jones, Ruch spiralny, 1954 (nitowana blacha aluminiowa). Ruchoma rzeźba-fontanna na dziedzińcu przed muzeum
- Eric Grate, Aklejaderna, 1959–1960 (brąz)
- Liss Eriksson, Matka i dziecko, 1956 (brąz)
- Gert Marcus, Cubo centrifugo-centripeto, 1987 (marmur karraryjski)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Arnerud Mejhammar 2013 ↓, s. 19.
- ↑ Arnerud Mejhammar 2013 ↓, s. 75.
- ↑ Arnerud Mejhammar 2013 ↓, s. 27.
- ↑ Arnerud Mejhammar 2013 ↓, s. 27–28.
- ↑ Norrköpings konstmuseum: Samlingen | Norrköpings konstmuseum. www.norrkopingskonstmuseum.se. [dostęp 2022-01-01]. (szw.).
- ↑ Arnerud Mejhammar 2013 ↓, s. 64.
- ↑ Arnerud Mejhammar 2013 ↓, s. 36.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- (red.) Kristina Arnerud Mejhammar: FÖLJESLAGAREN: En vägvisare till samlingarna på Norrköpings konstmuseum Måleri Fotografi. Norrköping: Norrköpings konstmuseum, 2013. ISBN 978-91-88244-35-2. (szw.).