Odra 1103 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Odra 1103

Premiera	1967
Koniec produkcji	1969
poprzednik: Odra 1013 następca: Odra 1204
Multimedia w Wikimedia Commons

EKD^[1] Odra 1103 – tranzystorowy, specjalizowany komputer drugiej generacji skonstruowany i produkowany w Zakładach Elektronicznych Elwro od 1967 roku, oparty na pakietach i technologii Odry 1013.

Komputer był rozbudowanym kalkulatorem dziesiętnym przeznaczonym do przetwarzania danych w ścisłej współpracy z maszynami analitycznymi^[2].

• długość słowa maszynowego: 16 bitów
• pamięć operacyjna: ferrytowa o pojemności: 1024 słów maszynowych
• pamięć masowa: bębnowa o pojemności: 32768 słów maszynowych

• urządzenia we-wy:
  • reproducer np. PR-80-2
  • tabulator kart np. T-5M
  • dalekopis o szybkości 10 znaków na sekundę
  • czytnik pięciokanałowej taśmy o szybkości 300 znaków na sekundę
  • perforator pięciokanałowej taśmy o szybkości 150 znaków na sekundę
• szybkość liczenia: 5000 dodawań na sekundę
• oprogramowanie:
  • PJN (podstawowy język numeryczny programowania) – język programowania
  • PAS (podstawowy alfanumeryczny system programowania)
  • programy:
    • obrotu materiałowego
    • listy płac pracowników fizycznych i umysłowych
    • transportu
    • PERT
• jednostka centralna:
  • wymiary: 640 × 1300 × 1600 mm^[3]
• technologia: germanowe tranzystory stopowe (TG2, TG70) i ostrzowe diody germanowe, pakiety na jednostronnej płytce drukowanej o wymiarach 126,4 x 205 mm, ze złączem krawędziowym o 32 stykach
• koszt 1 mln operacji: 6 zł (1976 r.), ok. 3 zł (2017) po inflacji.

• 1967 r. – 17 szt.
• 1968 r. – 32 szt.
• 1969 r. – 15 szt.

• Bronisław Obirek "Maszyny analityczne organizacja zmechanizowanego obrachunku" Wydawnictwo Naukowo Techniczne, Warszawa 1970 r.