Ojnochoe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ojnochoe (oinochoe, oenochoe, stgr. οἰνοχόη) – naczynie typowe dla ceramiki starogreckiej, służące do czerpania i nalewania wina (rzadziej wody).

Było rodzajem dzbana o brzuścu owalnym z wyraźnie oddzieloną szyjką zakończoną charakterystycznym wylewem o trójlistnym kształcie; miało jedno wysokie, masywne imadło, wysoko zakręcone ponad wylewem, co umożliwiało stosowanie go jako czerpaka (nazwa pochodzi od greckiego oinos – wino i cheo – nalewam).

Bibliografia

Maria Ludwika Bernhard: Greckie malarstwo wazowe. Wrocław: Wydawnictwo Ossolineum, 1966, s. 17-18
Krystyna Zwolińska, Zasław Malicki: Mały słownik terminów plastycznych. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1993, s. 205

Naczynia na wino	Amfora Chous Kantaros Kotyle Kyatos Kyliks Lagynos Lakaina Mastos Ojnochoe Olpe Pelike Psykter Ryton Skyfos
Naczynia na wodę	Amfora Hydria Hydriskos Situla
Naczynia do mieszania	Dejnos Krater
Do gotowania	Chytra Lebes Olla
Zastawa stołowa	Talerz rybny
Na wonności, substancje oleiste; weselne	Alabastron Amforiskos Aryballos Askos Eksaleiptron (plemochoe, koton) Epichysis Guttus Lebes gamikos Lekyt Lutrofora Lydion Pelike Pyksis
Ceramika rytualna	Kernos Lekyt Lutrofora Fiale
Przechowywanie i inne	Amfora Chytra Kalatos Lebes Lekane Lekanis Pelike Pitos Situla Stamnos
Inne	Amis Epinetron Lampka oliwna
Techniki	Styl czerwonofigurowy Styl czarnofigurowy Styl geometryczny Styl kerczeński Ceramika białogruntowana Ceramika bilingwiczna Ceramika czarnopokostowana
Malarstwo wazowe	Amfora panatenajska Corpus Vasorum Antiquorum Hydrie Hadra Greccy malarze wazowi John D. Beazley Typologia