Patera (naczynie obrzędowe) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy naczynia obrzędowego. Zobacz też: patera (naczynie stołowe).
Patera, ok. 500 p.n.e.
Patera z III w p.n.e.

Patera, fiale (stgr. фιάλη) – naczynie obrzędowe o kształcie spłaszczonej misy na nóżce używane przez starożytnych Greków podczas sympozjonu oraz Rzymian podczas libacji[1]. Służyło do składania na nim ofiar.

Greckie fiale wykonywane były z gliny lub brązu, miały kształt płaskiej czarki[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ Encyklopedia popularna PWN. [T.] 7, Ork - Psy. Warszawa: Świat Książki, 1998, s. 131. ISBN 83-7129-542-1.
  2. ↑ fiala, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2022-07-18].
Ceramika starożytnej Grecji
Naczynia na wino
Naczynia na wodę
Naczynia do mieszania
Do gotowania
Zastawa stołowa
Na wonności, substancje oleiste; weselne
Ceramika rytualna
Przechowywanie i inne
Inne
Techniki
Malarstwo wazowe
Attycka amfora szyjowa
Attycka amfora szyjowa
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Patera_(naczynie_obrzędowe)&oldid=67628053”