Okręty podwodne typu Marcello – Wikipedia, wolna encyklopedia
Stocznia | |
---|---|
Zbudowane | 11 |
Użytkownicy | |
Służba w latach | 1938– |
Marcello – typ włoskich oceanicznych okrętów podwodnych z okresu II wojny światowej.
W latach 1938-39 zbudowano 11 jednostek tego typu dla Regia Marina (włoska marynarka wojenna). Służbę bojową rozpoczęły na Morzu Śródziemnym; w sierpniu 1940 przebazowane do niemieckiej bazy morskiej w Bordeaux. Cztery okręty zostały zatopione w czasie działań na Atlantyku; dwa przekształcono w podwodne transportowce celem prowadzenia wymiany handlowej z Japonią. Jeden z nich ("Comandante Cappellini") został przejęty przez niemiecką Kriegsmarine jako UIT-24, a następnie przez marynarkę japońską jako I-503.
Okręty podwodne typu Marcello:
- "Barbarigo" – zatopiony 16 czerwca 1943
- "Comandante Cappellini" (Cappellini) – przejęty przez Niemców 8 września 1943
- „Comandante Faà di Bruno ” (Faà di Bruno) – zaginiony po 31 października 1940
- „Enrico Dandolo” – złomowany po wojnie
- „Angelo Emo” – zatopiony 10 listopada 1942
- "Marcello" – zatopiony 22 lutego 1941
- „Lazzaro Mocenigo” – zatopiony 14 marca 1941
- "Morosini" – zatopiony 11 sierpnia 1942
- "Nani" – zatopiony 7 stycznia 1941
- "Provana" – zatopiony 17 czerwca 1940
- „Sebastiano Veniero” – zatopiony 7 czerwca 1942
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Cristiano D'Adamo: Marcello. [dostęp 2010-11-14]. (ang.).