Olga Charvátová – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 11 czerwca 1962 | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub | Slavija MK - Praha | |||||||||||||||
Wzrost | 172 cm | |||||||||||||||
Debiut w PŚ | Sezon 1977/1978 | |||||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ | 12.12 1978, Piancavallo | |||||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ | ||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||
|
Olga Križová z d. Charvátová (ur. 11 czerwca 1962 w Gottwaldovie) – czeska narciarka alpejska reprezentująca Czechosłowację, brązowa medalistka olimpijska.
Kariera
[edytuj | edytuj kod]Pierwsze sukcesy w karierze Olga Charvátová osiągnęła w 1975 roku, kiedy wygrała zawody Trofeo Toppolino[1]. W 1977 roku zdobyła srebrny medal w gigancie podczas mistrzostw Europy juniorów w Kranjskiej Gorze, a na rozgrywanych dwa lata później mistrzostwach Europy juniorów w Achenkirch wywalczyła brązowy medal w slalomie.
Pierwsze punkty w zawodach Pucharu Świata zdobyła 12 grudnia 1978 roku w Piancavallo, zajmując dziesiąte miejsce w gigancie. Nieco ponad trzy lata później, 3 stycznia 1982 roku w Mariborze po raz pierwszy stanęła na podium, plasując się na trzecim miejscu w slalomie. W zawodach tych wyprzedziły ją Erika Hess ze Szwajcaria oraz Włoszka Maria Rosa Quario. W kolejnych latach jeszcze trzynaście razy stawała na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa: 21 stycznia 1983 roku w Schruns wygrała kombinację, a 4 lutego 1986 roku w Piancavallo była najlepsza w slalomie. Ostatni raz w najlepszej trójce znalazła się 22 marca 1986 roku w Bromont, gdzie była druga w slalomie gigancie. Najlepsze wyniki osiągnęła w sezonie 1985/1986, kiedy była czwarta w klasyfikacji generalnej i klasyfikacji slalomu oraz szósta w supergigancie. W sezonie 1983/1984 zajęła trzecie miejsce w klasyfikacji kombinacji, plasując się za Eriką Hess i Irene Epple z RFN.
Największy sukces w karierze osiągnęła podczas igrzysk olimpijskich w Sarajewie w 1984 roku, gdzie zdobyła brązowy medal w biegu zjazdowym. W zawodach tych o 0,17 sekundy wyprzedziła ją Szwajcarka Michela Figini, a o 0,12 sekundy lepsza była kolejna reprezentantka Szwajcarii, Maria Walliser. Był to pierwszy w historii medal igrzysk olimpijskich w narciarstwie alpejskim wywalczony przez narciarkę z Czechosłowacji. Na tych samych igrzyskach była także ósma w gigancie i dziesiąta w slalomie. W 1978 roku wystartowała na mistrzostwach świata w Garmisch-Partenkirchen, gdzie jej najlepszym wynikiem było dziewiąte miejsce w kombinacji. Na rozgrywanych cztery lata później mistrzostwach świata w Schladming była między innymi piąta w tej samej konkurencji oraz dziewiąta w slalomie. Brała także udział w mistrzostwach świata w Bormio w 1985 roku, gdzie jej najlepszym wynikiem było jedenaste miejsce w slalomie. W 1986 roku zakończyła karierę.
Jej córka, Klára Křížová również uprawiała narciarstwo alpejskie.
Osiągnięcia
[edytuj | edytuj kod]Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
8. | 13 lutego | 1984 | Sarajewo | Gigant | 2:20,98 min | +1,59 s | Debbie Armstrong |
3. | 16 lutego | 1984 | Sarajewo | Zjazd | 1:13,36 min | +0,17 s | Michela Figini |
10. | 13 lutego | 1984 | Sarajewo | Slalom | 1:36,47 min | +2,19 s | Paoletta Magoni |
Miejsce | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Czas biegu | Strata | Zwyciężczyni |
---|---|---|---|---|---|---|---|
25. | 1 lutego | 1978 | Garmisch-Partenkirchen | Zjazd | 1:48,31 min | ? | Annemarie Pröll |
40. | 3 lutego | 1978 | Garmisch-Partenkirchen | Slalom | 1:24,85 min | ? | Lea Sölkner |
22. | 4 lutego | 1978 | Garmisch-Partenkirchen | Gigant | 2:41,15 min | ? | Maria Epple |
9. | 4 lutego | 1978 | Garmisch-Partenkirchen | Kombinacja | 2460,39 pkt | +76,62 pkt | Annemarie Pröll |
5. | 31 stycznia | 1982 | Schladming | Kombinacja | 8,99 pkt | +21,61 pkt | Erika Hess |
18. | 2 lutego | 1982 | Schladming | Gigant | 2:37,17 min | ? | Erika Hess |
19. | 4 lutego | 1982 | Schladming | Zjazd | 1:37,47 min | ? | Gerry Sorensen |
9. | 6 lutego | 1982 | Schladming | Slalom | 1:41,60 min | ? | Erika Hess |
17. | 3 lutego | 1985 | Bormio | Zjazd | 1:26,96 min | ? | Michela Figini |
DNF | 4 lutego | 1985 | Bormio | Kombinacja | 18,72 pkt | - | Erika Hess |
20. | 6 lutego | 1985 | Bormio | Gigant | 2:18,53 min | ? | Diann Roffe |
11. | 9 lutego | 1985 | Bormio | Slalom | 1:29,58 min | +2,35 s | Perrine Pelen |
Miejsca w klasyfikacji generalnej
[edytuj | edytuj kod]- sezon 1978/1979: 17.
- sezon 1979/1980: 34.
- sezon 1980/1981: 15.
- sezon 1981/1982: 26.
- sezon 1982/1983: 8.
- sezon 1983/1984: 7.
- sezon 1984/1985: 6.
- sezon 1985/1986: 4.
Miejsca na podium
[edytuj | edytuj kod]- Maribor – 3 stycznia 1982 (slalom) – 3. miejsce
- Schruns – 21 stycznia 1983 (kombinacja) – 1. miejsce
- Bad Gastein – 14 stycznia 1984 (kombinacja) – 2. miejsce
- Verbier – 21 stycznia 1984 (zjazd) – 3. miejsce
- Verbier – 22 stycznia 1984 (kombinacja) – 2. miejsce
- Maribor – 5 stycznia 1985 (slalom) – 2. miejsce
- Bad Kleinkirchheim – 11 stycznia 1985 (kombinacja) – 3. miejsce
- Arosa – 8 marca 1985 (kombinacja) – 2. miejsce
- Oberstaufen – 20 stycznia 1986 (gigant) – 3. miejsce
- Piancavallo – 4 lutego 1986 (slalom) – 1. miejsce
- Valzoldana – 5 lutego 1986 (gigant) – 3. miejsce
- Park City – 11 marca 1986 (slalom) – 2. miejsce
- Waterville Valley – 20 marca 1986 (gigant) – 3. miejsce
- Bromont – 22 marca 1986 (gigant) – 2. miejsce
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Profil na stronie FIS (niem. • ang. • fr.)
- Profil na Sports Reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-08)]. (ang.).
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Skiing; The Wind from the East (ang.)