Operacja Michael – Wikipedia, wolna encyklopedia

Operacja Michael

I wojna światowa, front zachodni
Czas	21 marca – 5 kwietnia 1918
Terytorium	Francja
Wynik	udana ofensywa niemiecka
Strony konfliktu
Imperium brytyjskie  Wielka Brytania  Australia  Nowa Zelandia  Francja  Stany Zjednoczone  Cesarstwo Niemieckie
Dowódcy
Ferdinand Foch Douglas Haig Erich Ludendorff
Siły
49 dywizji+ 3 dywizje kawalerii 72 dywizje
Położenie na mapie Francji miejsce bitwy
49°51′00,0000″N 3°16′59,9880″E/49,850000 3,283330
Multimedia w Wikimedia Commons

Operacja Michael – jedna z operacji ofensywy wiosennej 1918 roku. Celem tej operacji nie była próba szybkiego wygrania wojny, ale uzyskania przewagi w negocjacjach pokojowych.

Ofensywa rozpoczęła się 21 marca 1918 roku uderzeniem około 750-tysięcznej armii z 6 tysiącami dział na długości 60 kilometrów frontu zachodniego^[1], której celem było rozerwanie linii alianckich wojsk na dwie części^[1]. Niemcy zaplanowali zajęcie strategicznie ważnego obszaru Amiens, co miało osłabić aliantów i uniemożliwić im efektywną kontrofensywę. Ofensywa miała być przeprowadzona w pośpiechu, by zdążyć rozbić siły alianckie przed dotarciem na front oddziałów amerykańskich. W ciągu pięciu dni Niemcy zajęli większość ziem utraconych po bitwie nad Sommą, a w ciągu 10 dni znaleźli się pod Amiens. Mimo sukcesów, ofensywa nie osiągnęła żadnego celu^[1].

• Operation Michael: The German Offensive of March 21 1918. [w:] Australian War Memorial [on-line]. [dostęp 2012-11-26]. (ang.).
• Golo Mann: Niemieckie dzieje w XIX i XX wieku. tłum. Andrzej Kopacki. Olsztyn: Borussia, 2007. ISBN 978-83-89233-34-9.