Orzeł (miasto) – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Data założenia | 1566 | ||||
Mer | Jurij Parahin[1] | ||||
Powierzchnia | 121,21[2] km² | ||||
Populacja (2020) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy | +7 (4862) | ||||
Kod pocztowy | 302000-302040 | ||||
Tablice rejestracyjne | 57 | ||||
Podział miasta | 4 dzielnice | ||||
Położenie na mapie obwodu orłowskiego | |||||
Położenie na mapie Rosji | |||||
52°58′N 36°04′E/52,966667 36,066667 | |||||
Strona internetowa |
Orzeł (ros. Орёл, Orioł) – miasto w zachodniej części Rosji, nad Oką (dopływ Wołgi), stolica obwodu orłowskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Miasto założono prawdopodobnie w XII w. jako twierdzę na ziemiach księstwa czernihowskiego. Brak jest dokumentów potwierdzających to wydarzenie, ale na taką datę wskazują wykopaliska archeologiczne.
Od początku XV w. miasto należało do Wielkiego Księstwa Litewskiego, na początku XVI wieku przeszło we władanie Wielkiego Księstwa Moskiewskiego.
W 1566 roku w mieście powstała twierdza.
W 1611 i 1615 roku miasto zostało zdobyte i zniszczone przez wojska polskie.
Na początku XVIII w. w Orle powstały pierwsze w Rosji manufaktury. Od 1778 roku Orzeł był stolicą namiestnictwa, a od 1796 roku guberni orłowskiej carskiej Rosji.
W więzieniu w Orle od sierpnia 1914 roku przebywało wielu więźniów politycznych, np. Aleksander Prystor, Tadeusz Wieniawa-Długoszowski, Feliks Dzierżyński, którzy protestowali przeciwko warunkom uwięzienia. W czasach sowieckich w Orle przetrzymywano więźniów politycznych, z których ok. 160 rozstrzelano 11 września 1941 roku.
Od 3 października 1941 do 5 sierpnia 1943 roku miasto było okupowane przez Niemców. W czasie okupacji oraz dwukrotnych ciężkich walk związanych z jego zajmowaniem Orzeł został w dużej mierze zniszczony.
14 października 2016 roku w Orle odsłonięto, przy sprzeciwie części ludności, pierwszy w Rosji pomnik cara Iwana Groźnego[4].
Ludność
[edytuj | edytuj kod]Orzeł liczy 311 625 mieszkańców (2019)[5], co stanowi ok. 42 proc. ludności całego obwodu. Populacja miasta w ostatnich latach zmniejsza się w wyniku emigracji ludności do większych miast Rosji oraz niskiego przyrostu naturalnego. W 2010 roku miasto zamieszkiwało 317 747 osób.
Ludność stanowią w zdecydowanej większości Rosjanie. W mieście mieszkają również Ukraińcy, przedstawiciele ludów Kaukazu i Azji Środkowej oraz studenci Orłowskiego Uniwersytetu Państwowego z krajów Afryki i Azji.
W 1897 roku miasto zamieszkiwało 69 735 osób, w tym najliczniej Rosjanie, Żydzi i Polacy[6].
Gospodarka
[edytuj | edytuj kod]W Orle znajdują się zakłady przemysłu metalurgicznego, elektromaszynowego, lekkiego, spożywczego, włókienniczego, chemicznego i budowlanego, a także inne przedsiębiorstwa, m.in. fabryka ceramiki.
Kultura i nauka
[edytuj | edytuj kod]Miasto jest ważnym centrum kulturalno-oświatowym. Znajdują się w nim wyższe uczelnie (m.in. pedagogiczna), a także kina, 4 teatry i filharmonia oraz muzea m.in. urodzonego w Orle rosyjskiego pisarza Iwana S. Turgieniewa, z 5 filiami, a także muzeum krajoznawcze i sztuki.
Religia
[edytuj | edytuj kod]Większość mieszkańców wyznaje prawosławie, jest także spora liczba niewierzących, pozostała po okresie przymusowej ateizacji za czasów Związku Radzieckiego. W mieście istnieje parafia rzymskokatolicka Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny (ros. Непорочного Зачатия Пресвятой Девы Марии); od 2000 roku proboszczem parafii jest ks. Zbigniew Król[7].
Zabytki
[edytuj | edytuj kod]- Zabytki architektury
- klasycystyczne cerkwie (z XVIII w.)
- dawny magistrat, obecnie siedziba teatru (z końca XVIII w., odb. 1946–1949)
- sukiennice (XIX w.)
- główny budynek carskiego więzienia (1840)
- gmach banku (koniec XIX w.)
- dawna synagoga (początek XX w.)
- cerkiew Trójcy Świętej (XIX w.)
- gmach administracji obwodowej (1956–1961)
- gmach biblioteki (1958)
- kamienice i domy, także drewniane (XIX, XX w.)
- Galeria
- Dawny magistrat
- Sobór św. Michała Archanioła
- Gmach banku
- Cerkiew Objawienia Pańskiego
- Dawna synagoga
Transport
[edytuj | edytuj kod]Komunikacyjnie Orzeł jest dobrze połączony z innymi miastami Rosji. Miasto ma liczne drogi i linie kolejowe, dworzec kolejowy Orzeł i autobusowy. W mieście działa sieć autobusowa, trolejbusowa i tramwajowa.
Administracja
[edytuj | edytuj kod]Administracyjnie Orzeł stanowi miasto wydzielone na terenie obwodu orłowskiego i nie wchodzi w skład żadnego rejonu, aczkolwiek jest ośrodkiem administracyjnym znajdującego się wokół miasta rejonu orłowskiego.
Jednostki wojskowe
[edytuj | edytuj kod]W mieście stacjonują dwie jednostki wojskowe:
- 499 Szkolny Pułk Łączności Wojsk Wewnętrznych, jednostka wojskowa nr 7527, Orzeł, piereułok Solanyj 1;
- 336 Pułk Radiotechniczny, jednostka wojskowa nr в/ч 03013, Orzeł, ulica Komsomolska 28[8].
Urodzeni w Orle
[edytuj | edytuj kod]- Iwan Turgieniew – pisarz
- Michaił Bachtin – literaturoznawca
- Paweł Piasecki – lekarz, rysownik, podróżnik, botanik
- Władimir Rusanow – geolog (badacz Arktyki)
- Flawian (Gorodiecki) – metropolita Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego
- Aleksander Szymon Karczewski – porucznik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Legii Honorowej i Krzyża Walecznych, ofiara zbrodni katyńskiej
- Dienis Bojcow – bokser
- Filipp Jegorow – bobsleista
- Dienis Mieńszow – kolarz szosowy
Miasta partnerskie
[edytuj | edytuj kod]Źródło: [9]
- Offenbach am Main (Niemcy)
- Razgrad (Bułgaria)
- Żodzino (Białoruś)[10]
- Nowy Sad (Serbia)
- Maribor (Słowenia)
- Kaługa (Rosja)
- Kołpino (Rosja)
- rejon kołpiński (Rosja)
- Nowosybirsk (Rosja)
- rejon wołokołamski (Rosja)
- Penza (Rosja)
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Депутаты горсовета избрали новым мэром Орла Юрия Парахина [online] [dostęp 2021-04-17] (ros.).
- ↑ Орловская область в цифрах 2011-2016. Краткий статистический сборник. Территориальный орган Федеральной службы государственной статистики по Орловской области (Орелстат), 2017-06-09. [dostęp 2017-11-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-11-17)]. (ros.).
- ↑ Численность населения Российской Федерации по муниципальным образованиям на 1 января 2020 года [online] [dostęp 2021-04-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-08-22] (ros.).
- ↑ В Орле открыли памятник Ивану Грозному, „BBC Русская служба”, 14 października 2016 [dostęp 2016-10-21] (ros.).
- ↑ Z oficjalnej strony Federalnej Służby Statystyki Państwowej (ros.)
- ↑ Demoscope Weekly – Annex. Statistical indicators reference [online], www.demoscope.ru [dostęp 2019-07-25] .
- ↑ Ze strony rzymskokatolickiej archidiecezji moskiewskiej(ros.)
- ↑ Орел и Орловская область.Список воинских частей. [w:] Войсковые Части России [on-line]. 2013. [dostęp 2020-12-04]. (ros.).
- ↑ Партнёрские связи (ros.)
- ↑ Белорусский Жодино и Орел стали городами-побратимами(ros.)
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- oficjalna strona Orłowskiej Miejskiej Rady Deputowanych Ludowych. orelgorsovet.ru. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-04-26)]. (ros.).
- oficjalna strona Administracji Miasta Orzeł (ros.)