Ostroga (jeździectwo) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Para ostróg
Buty kawaleryjskie z ostrogami

Ostrogi – w jeździectwie metalowe kabłąki zakończone tzw. szenklami [1] (ramionami o różnych zakończeniach i różnej długości) przypinane do butów, wspomagające w określonych przypadkach działanie naturalnych pomocy jeździeckich, zwłaszcza łydek. Ostrogi mocowane są do butów za pomocą pasków. Należą do tzw. dodatkowych (sztucznych) pomocy jeździeckich o silnym działaniu. [2]

Kształt oraz rozmiar ostróg powinny zostać indywidualnie dopasowane do umiejętności oraz długości nóg jeźdźca. W jeździectwie sportowym, kształt i zakończenie ostróg regulowane są przepisami organizacji jeździeckich. Ostrogi odpowiednie są dla jeźdźców o wyćwiczonym i stabilnym dosiadzie; mogą dotykać boków konia tylko w określonych momentach, gdy istnieje wyraźna potrzeba zastosowania tej pomocy. [1] [2]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jarosław Suchorski: Jeździectwo. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1979. ISBN 83-09-00177-0.
  2. a b Monika Gołębiewska: Pomoc sztuczna – ostrogi. Galopuje.pl. [dostęp 2011-07-25].