Park Centralny w Bydgoszczy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Park Centralny w Bydgoszczy
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Bydgoszcz

Dzielnica

Wzgórze Wolności

Powierzchnia

6,22 ha

Data założenia

1974

Położenie na mapie Bydgoszczy
Mapa konturowa Bydgoszczy, w centrum znajduje się punkt z opisem „Park Centralny w Bydgoszczy”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Park Centralny w Bydgoszczy”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Park Centralny w Bydgoszczy”
Ziemia53°07′08″N 18°01′47″E/53,118889 18,029722
Widok z bulwaru nad Brdą

Park Centralny – park miejski w Bydgoszczy, liczący 6,22 hektarów powierzchni.

Lokalizacja

[edytuj | edytuj kod]

Park jest położony wzdłuż rzeki Brdy, po jej południowej stronie. Od zachodu granicą jest parking przy hali widowiskowo-sportowej „Łuczniczka”, od wschodu ul. Wyszyńskiego, a od południa ul. Toruńska.

Teren zajmowany przez park posiada wymiary: 750 x 250 m i sąsiaduje od północy z bulwarami nad Brdą oraz parkiem na Wzgórzu Wolności. Po południowym obrzeżu parku wiedzie linia tramwajowa, a na wschodzie do Brdy wpływa strumień, który swój początek ma na osiedlu Glinki i płynie następnie rurą pod aleją Jana Pawła II.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Park Centralny został założony w latach 1972-1974 na rozległych łąkach, położonych między Brdą, a ul. Toruńską[1]. Jego powstanie wiąże się z postępującym od lat 60. XX wieku procesem porządkowania i upiększania bulwarów nad Brdą, a także budową w 1970 r. trasy drogowej północ-południe w ciągu obecnej ul. Stefana Wyszyńskiego. W II połowie lat 70. XX w. zbudowano pieszą przeprawę przez Brdę w ciągu ul. Krakowskiej, która znacznie usprawniła dostęp do parku ze strony osiedli, położonych na północ od Brdy.

W 1973 rozstrzygnięto konkurs na budowę w parku hali widowiskowo-sportowej. Pierwszą nagrodę uzyskał projekt architektów warszawskich pod kierownictwem Wojciecha Zabłockiego. Kompozycja przestrzenna budowli miała przedstawiać żabę (główna hala z areną) i motyla (sala sportowa)[2]. Z powodu braku środków finansowych, inwestycja ta nie doszła do skutku, wybudowano natomiast korty tenisowe i tory łucznicze oraz wykonano asfaltowe alejki spacerowe.

W październiku 2002 w zachodniej części parku na terenie dawnych torów łuczniczych oddano do użytku halę sportowo-widowiskową „Łuczniczka”. Budowa kompleksu przyczyniła się do uporządkowania terenów zieleni. Wykonano m.in. nowe alejki spacerowe, slip dla jednostek pływających nad Brdą, nowe tory łucznicze, uporządkowano zieleń istniejącą i nasadzono nowe drzewa. Cieki wodne wokół hali ujęto w kanały oraz urządzono staw przepływowy. We wrześniu 2014 po wschodniej stronie hali Łuczniczka oddano do użytku mniejszą halę sportowo-widowiskową Artego Arena, która pełniła rolę hali rozgrzewkowej podczas rozgrywanych w Bydgoszczy Mistrzostw Świata w Piłce Siatkowej Mężczyzn 2014. 5 stycznia 2018 po zachodniej stronie hali Łuczniczka oddano do użytku halę lodową Torbyd.

W 2018 wysunięto propozycję nadania parkowi imienia Ireny Sendlerowej[3].

W parku, nieopodal Brdy, planowane jest zorganizowanie kąpieliska na 500 osób[4][5][6]. Projekt ten spotkał się z krytyką, m.in. ze względu na plany wycięcia 94 drzew 25 gatunków, w tym 6 o wymiarach pomnikowych (m.in. dębu kolumnowego); zniszczenie większości miejsc podmokłych i zmniejszenie powierzchni czynnej biologicznie, degradację siedlisk wielu kręgowców i owadów oraz utratę cennego miejsca edukacji przyrodniczej[7]. W 2023 projekt ten dostał dofinansowanie rządowe i trwają przygotowywania do jego realizacji[8]

Charakterystyka

[edytuj | edytuj kod]

Park Centralny znajduje się na terasie zalewowej i nadzalewowej Brdy. Zachowały się tu miejsca przyrodniczo cenne, np. zagrożony zespół naturalnego olsu. Park jest zadrzewiony głównie przez rodzime gatunki drzew, preferujące wilgotne podłoże: wierzby, jesiony, olchy, topole, a także klony, lipy (w tym lipa szerokolistna), dęby szypułkowe i czerwone, graby, wiązy, głóg jednoszyjkowy[9]. Sporą powierzchnię zajmuje łąka rekreacyjna. Rosną tu również drzewa owocowe i krzewy stanowiące zaplecze pokarmowe dla bytujących ptaków oraz naturalne odnowienia rodzimych jesionów wyniosłych czy klonów zwyczajnych. Spotkać tu również można stanowiska arcydzięgla litwora nadbrzeżnego oraz ziołorośla z lepiężnikiem różowym[7].

Park wyposażony jest w sieć ścieżek z ławkami, posiada na swoim terenie kilka obiektów sportowych:

Wokół hali „Łuczniczka” istniejące cieki wodne uregulowano w postaci stawu i strumyka, który swoje wody kieruje do Brdy.

W 2020 zaobserwowano w parku obecność kormoranów, nurogęsi oraz dzięcioła zielonego[10].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bydgoska Gospodarka Komunalna. Praca zbiorowa, Stefan Pastuszewski, Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 1996, ISBN 83-85860-37-1.
  2. Derenda Jerzy: Miasto naszych marzeń. [w:] Kalendarz Bydgoski 1975
  3. Park Centralny zmieni nazwę na Ireny Sendlerowej?
  4. Nowe kąpieliska w Bydgoszczy. Już można zgłaszać uwagi
  5. Kąpieliska w Parku Centralnym i nad Balatonem. Jesteś za czy przeciw?
  6. Konsultacje online w sprawie kąpielisk w Bydgoszczy za nami. Co z nich wynika?
  7. a b Sto drzew do wycinki? Społecznicy przekonują: kąpielisko tak, ale nie w parku Centralnym
  8. Rząd hojny dla Bydgoszczy. Przyznał 40 milionów na bulwary, kąpielisko i park Witosa [online], metropoliabydgoska.pl, 7 października 2023 [dostęp 2024-08-24] (pol.).
  9. Barcikowski A., Przybylińska J.: Zróżnicowanie flory parków miejskich Bydgoszczy [w:] Flora miast, red. M. Korczyński, Bydgoszcz 2003
  10. Kormorany, dzięcioł zielony i nurogęsi zamieszkały w centrum Bydgoszczy

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Bydgoska Gospodarka Komunalna. Praca zbiorowa, Stefan Pastuszewski, Bydgoszcz: Instytut Wydawniczy „Świadectwo”, 1996, ISBN 83-85860-37-1.
  • Umiński, Janusz: Bydgoszcz. Przewodnik, Regionalny Oddział PTTK „Szlak Brdy” Bydgoszcz 1996
Aleja nad Brdą
Aleja nad Brdą