Park Narodowy Wysp Dziewiczych – Wikipedia, wolna encyklopedia

Park Narodowy Wysp Dziewiczych

Virgin Islands National Park

park narodowy
Państwo	Stany Zjednoczone
Terytorium nieinkorporowane	Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych
Położenie	wyspy Saint John i Hassel
Siedziba	1300 Cruz Bay Creek St. John, VI 00830
Data utworzenia	2 sierpnia 1956
Powierzchnia	59 km²
Odwiedzający	438 601 (2013)[1]
Położenie na mapie Wysp Dziewiczych Stanów Zjednoczonych Park Narodowy Wysp Dziewiczych
18°20′N 64°44′W/18,333333 -64,733333
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Park Narodowy Wysp Dziewiczych (ang. Virgin Islands National Park) – park narodowy na Wyspach Dziewiczych Stanów Zjednoczonych, powstały 2 sierpnia 1956 r. Jest jednym z 59 parków narodowych na terenie USA. Zajmuje powierzchnię 59,5 km². Zajmuje 60% wyspy Saint Join oraz wyspę Hassel (ta ostatnia w zatoce portowej wyspy Saint Thomas). Został powołany decyzją Kongresu w celu ochrony krajobrazu tych wysp i ich raf koralowych, lasów mangrowych i pokładów trawy morskiej.

Jeden z najbardziej egzotycznych parków narodowych USA, ustanowiony na granicy Morza Karaibskiego i otwartego Oceanu Atlantyckiego, na styku Wielkich i Małych Antyli. Obraz przyrody i historii regionu tworzą m.in.:

• krystalicznie czyste, niebiesko-zielone, ciepłe wody, zamieszkiwane przez stworzenia morskie, żyjące wokół rafy koralowej
• piaszczyste plaże porośnięte palmami kokosowymi i lasem tropikalnym, będące siedliskiem ponad 800 gatunków roślin
• relikty cywilizacji prekolumbijskich Indian
• pozostałości duńskiej plantacji trzciny cukrowej oraz afrykańskiego niewolnictwa

Przedstawiciele fauny i flory parku to m.in.: papugoryby, ryby anielskie, skorpeny, szkaradnice, krewetki, kraby, homary, ślimaki, barrakudy, mureny, płaszczki, żółwie czy rekiny.

• National Park Virgin Islands (ang.)