Pawłowice (rejon szeptycki) – Wikipedia, wolna encyklopedia
![]() Pawlowes na mapie z 1783 | |
Państwo | |
---|---|
Obwód | |
Obwód | |
Rejon | |
Populacja • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu lwowskiego ![]() | |
Położenie na mapie Ukrainy ![]() | |
![]() |
Pawłowice (ukr. Павловичі), 1951–19XX Pawliwka (ukr. Павлівка)[1] – dawna wieś, obecnie na terenie Ukrainy, rejonu szeptyckiego obwodu lwowskiego. Leżała na południe od Uhrynowa i Nuśmic, na północny zachód od Mianowic, na wschód od Dołhobyczowa i na północ od Waręża.
Do 2024 w rejonie czerwonogrodzkim.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Do 15 lutego 1951 Pawłowice leżały w woj. lubelskim (powiat hrubieszowski), w gminie Dołhobyczów. W 1951 roku – jako jeden z dwóch niewielkich skrawków gminy Dołhobyczów (drugim był obszar wokół Piaseczna)[2] – zostały przyłączone do Związku Radzieckiego w ramach umowy o zamianie granic z 1951 roku[3]. Była to jedyna część woj. lubelskiego sprzed 1939 roku, która weszła w skład ZSRR, pozostałe lubelskie gminy które zmieniły państwo w 1951 roku należały za II RP do woj. lwowskiego (do powiatów sokalskiego i rawskiego).
Po przejściu do ZSRR w chatach pawłowickich mieszkali radzieccy strażnicy graniczni. Miejscowość zniesiono w 1972 roku, a jej obszar włączony do wsi Nuśmice[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Указ Президії ВР УРСР від 10.11.1951 «Про утворення Забузького району в складі Львівської області»
- ↑ Andrzej Gawryszewski: Ludność Polski w XX wieku (rozdział II – Terytorium i podział administracyjny). Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania, 2005.
- ↑ Dz.U. z 1952 r. nr 11, poz. 63
- ↑ Демусь А. Павловичі — село, якого нема // Надбужанщина: Сокальщина, Белзчина, Радехівщина, Камінеччина, Холмщина і Підляшшя / Ред. кол.: М. Мартинюк (гол. ред.), Н. Олійник (літ. ред.), А. Демусь, О. Заставний, І. Калиневич, І. Кравчук, Н. Кравчук, В. Макар, В. Оренчук, Є. Стефанишин. Наукове товариство ім. Шевченка. — Нью-Йорк; Париж; Сидней; Торонто : Об’єднання надбужанців, 1986. — Т. 1. — С. 766-770. — (Український Архів. – Т. XLI) — ISBN 0-88054-121-0.