Paweł Rozwadowski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Paweł „Kelner” Rozwadowski
Ilustracja
Paweł Rozwadowski (pierwszy z prawej) wraz ze Stefanem Mikulskim i Robertem Brylewskim
Imię i nazwisko

Paweł Krzysztof[a] Rozwadowski

Pseudonim

„Kelner”

Data urodzenia

8 czerwca 1962

Pochodzenie

Polska

Data i miejsce śmierci

11 października 2020
Warszawa

Instrumenty

wokal, gitara, instrumenty klawiszowe

Gatunki

punkrock, rock, reggae, elektronika

Zespoły
Fornit
Deuter
Izrael
Max i Kelner

Paweł Krzysztof[a] Rozwadowski, ps. Kelner (ur. 8 czerwca 1962[1], zm. 11 października 2020 w Warszawie[2]) – polski wokalista i autor tekstów. Członek zespołów Fornit, Deuter, Izrael.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]
Grób Pawła „Kelnera” Rozwadowskiego na cmentarzu Bródnowskim
Grób Pawła „Kelnera” Rozwadowskiego na cmentarzu Bródnowskim po pogrzebie

Był jednym z czołowych twórców polskiej sceny alternatywnej. Pseudonim artystyczny pojawił się w 1979 roku, kiedy to perkusista The Boors Kamil „Blitz” Stoor przezwał go Kelner![3].

W styczniu 1979 roku założył zespół Fornit, który dwa lata później wziął udział w I Ogólnopolskim Festiwalu Nowej Fali w Kołobrzegu[3]. Zespół został zapamiętany z utworu pt. „Lepsza kiła od Ił-a”, będącego ironicznym nawiązaniem do samolotów produkcji radzieckiej. Za ten utwór Fornit dostał ogólnopolski zakaz występów[4]. Niedługo później Rozwadowski założył zespół Dexapolkort-A, a następnie z Kamilem Stoorem No Price, który w styczniu 1981 roku przekształcił się w Deuter[3]. Wiosną 1982 roku zespół koncertował z Republiką, a latem 1982 roku wystąpił w filmie dokumentalnym Koncert w reżyserii Michała Tarkowskiego[5][6]. Ponadto Deuter odbył trasę koncertową „Rock Galicja” z Dezerterem i TZN Xenną. Deuter swoje koncerty wzbogacał krótkimi projekcjami filmowymi zrobionymi na taśmie 8 mm[6]. Deuter zawiesił działalność w 1983 roku[4].

W 1983 roku został współzałożycielem zespołu Aurora, który po krótkim czasie zmienił nazwę na Izrael. W maju 1983 roku uczestniczył w nagraniu debiutanckiego albumu Biada, biada, biada. Po zagraniu trasy koncertowej z Misty in Roots odszedł z zespołu. Jego miejsce zajął Dariusz „Maleo” Malejonek. Debiutancki album zespołu ukazał się po odejściu Rozwadowskiego[7].

W 1985 roku wraz z Andrzejem „Gutkiem” Zagalskim reaktywował Deuter. Zespół w nowym składzie eksperymentował z muzyką funkową[8]. W 1987 roku nagrał utwór „Nie ma ciszy w bloku”, uchodzący za pierwszy utwór rapowy w Polsce[9]. Debiutancki album 1987 ukazał się w 1988 roku. W 1987 znalazły się takie utwory jak: „Piosenka o mojej generacji”, „Totalna destrukcja” czy „Nie ma ciszy w bloku”[10]. Deuter ponownie zawiesił działalność w 1989 roku. Ostatni koncert miał miejsce podczas Festiwalu w Jarocinie[6].

W 1995 roku wraz z Dezerterem nagrał płytę Deuter. W tym samym roku ukazał się album wspomnieniowy Ojczyzna dumna 1981–1986 z utworami zespołu Deuter z lat 1981–1986[6]. W 2001 roku Rozwadowski reaktywował Deuter[4]. Zespół ponownie zawiesił działalność w 2003 roku[6].

Wraz z Robertem Brylewskim prowadzili projekt Max i Kelner oraz Kabaret Starszych Punków wraz z muzykami Brygady Kryzys i Izraela[11]. W 2007 roku wrócił do zespołu Izrael. Początkowo występował gościnnie, a niedługo potem już jako stały członek zespołu[7]. W 2010 roku po raz trzeci reaktywował Deuter[6]. Jesienią 2011 roku Deuter wydał album Śmieci i diamenty[12]. W 2012 roku Rozwadowski napisał książkę pt. To zupełnie nieprawdopodobne, wydaną przez Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego. Współpracował z Polskim Radiem RDC, gdzie przygotowywał audycje muzyczne[3]. Do śmierci występował w zespołach Deuter i Izrael[11]. W 2019 roku ukazał się album Deuter – Róbrege '84[13]. Jesienią 2019 roku w zespole Niecierpiące Zwłoki nagrał kilka piosenek do tekstów Grzegorza Wróblewskiego[14].

Pod koniec życia chorował na nowotwór i zapalenie płuc[10]. Zmarł 11 października 2020 roku. Został pochowany 20 października na warszawskim cmentarzu Bródnowskim (kwatera 83F-3-5)[15].

Żoną Pawła Rozwadowskiego była aktorka, Agnieszka Wosińska, z którą miał syna, Mateusza (ur. 2007)[16].

Dyskografia

[edytuj | edytuj kod]
Deuter[6][12]
Izrael[17]
Max i Kelner[9]
Dezerter[4]
  1. a b Na stronie internetowej ZAiKS (online.zaiks.org.pl) w wyszukiwarce utworów P. Rozwadowskiego.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Leszek Gnoiński, Encyklopedia Polskiego Rocka, Jan Skaradziński, Warszawa: Świat Książki, 1997, s. 126, ISBN 83-7129-570-7, OCLC 43868642.
  2. Nie żyje muzyk Paweł „Kelner” Rozwadowski. Wokalista zespołów Izrael i Deuter. polsatnews.pl, 2020-10-11. [dostęp 2020-10-14]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-12)].
  3. a b c d Altea „Druantia” Leszczyńska: Paweł „Kelner” Rozwadowski – Deuter. bloodart.cba.pl. [dostęp 2020-10-29]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-11-26)].
  4. a b c d Nie żyje współzałożyciel zespołów Izrael i Deuter Paweł „Kelner” Rozwadowski. dzieje.pl, 2020-10-11. [dostęp 2020-10-29].
  5. Paweł Rozwadowski w bazie filmpolski.pl
  6. a b c d e f g Deuter powraca. muzyka.interia.pl, 2010-02-15. [dostęp 2020-10-29].
  7. a b Historia. izrael.art.pl. [dostęp 2020-10-29].
  8. Paweł „Kelner” Rozwadowski: zakończyłem poszukiwania. polskieradio.pl, 2013-02-12. [dostęp 2020-10-29].
  9. a b Paweł „Kelner” Rozwadowski (Deuter) nie żyje. Tak żegnają go przyjaciele. muzyka.interia.pl, 2020-10-12. [dostęp 2020-10-29].
  10. a b Jacek Nizinkiewicz: Nie żyje Paweł „Kelner” Rozwadowski. rp.pl, 2012-10-12. [dostęp 2020-10-29].
  11. a b Nie żyje Paweł „Kelner” Rozwadowski. kultura.onet.pl, 2020-10-11. [dostęp 2020-10-29].
  12. a b Alex Kłoś: Nieprawdopodobne początki punk rocka w książce Kelnera. wyborcza.pl, 2012-02-27. [dostęp 2020-10-29].
  13. Deuter – Róbrege '84. Nowa winylowa seria Warsaw Pact Records.. jimmyjazz.pl, 2019-09-26. [dostęp 2020-10-29].
  14. Krasnal Adamu: Zmarł Paweł „Kelner” Rozwadowski, lider Deutera. rockmetal.pl, 2020-10-13. [dostęp 2021-10-10].
  15. Pogrzeb Pawła „Kelnera” Rozwadowskiego. „Nie pchał się na pierwszy plan”. muzyka.interia.pl, 2020-10-23. [dostęp 2020-10-29].
  16. Agnieszka Wosińska o stracie męża: „Miłość nie umiera nigdy” [online], Wirtualna Polska, 29 stycznia 2021 [dostęp 2022-05-11].
  17. Płyty. izrael.art.pl. [dostęp 2020-10-29].

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]