Paweł Sarnecki – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 17 marca 1939 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 28 listopada 2016 |
Profesor nauk prawnych | |
Specjalność: prawo konstytucyjne | |
Alma Mater | |
Doktorat | 1969 |
Habilitacja | 1978 |
Profesura | 1988 |
Nauczyciel akademicki | |
Uczelnia | Uniwersytet Jagielloński |
Odznaczenia | |
Paweł Stanisław Sarnecki (ur. 17 marca 1939 w Kielcach[1], zm. 28 listopada 2016[2] w Krakowie) – polski prawnik, konstytucjonalista, profesor nauk prawnych, profesor zwyczajny Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Syn Henryka i Marii[3]. Absolwent I Liceum Ogólnokształcącego im. Stefana Żeromskiego w Kielcach. Następnie ukończył prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie[1]. Podczas studiów działał w Towarzystwie Przyjaciół ONZ i Towarzystwie Biblioteki Słuchaczów Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego[4]. W 1969 uzyskał stopień doktora nauk prawnych w oparciu o pracę pt. Wytyczne w systemie rad narodowych. Habilitował się w 1978 na podstawie rozprawy zatytułowanej Rząd a parlament Konfederacji Szwajcarskiej[1]. W 1988 uzyskał tytuł naukowy profesora[5].
Od ukończenia studiów zawodowo związany z Wydziałem Prawa i Administracji UJ. Zaczynał jako asystent profesora Witolda Zakrzewskiego. Doszedł do stanowiska profesora zwyczajnego UJ[5]. Pełnił (do 2009) funkcję kierownika Katedry Prawa Konstytucyjnego tej uczelni[1]. Był również wykładowcą Wyższej Szkoły Administracji Publicznej w Kielcach[5] oraz Wyższej Szkoły Ekonomii, Prawa i Nauk Medycznych im. prof. Edwarda Lipińskiego w Kielcach[6].
Był członkiem i wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Prawa Konstytucyjnego[5], udzielał się jako ekspert Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego, która opracowała projekt obecnie obowiązującej Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 1997. Do 2006 był zatrudniony w Biurze Studiów i Ekspertyz Kancelarii Sejmu na stanowisku głównego specjalisty do spraw legalizacji[1], a do 2016 zastępcą redaktora naczelnego „Przeglądu Sejmowego” i członkiem kolegium redakcyjnego tego czasopisma[7].
Był autorem licznych publikacji z zakresu prawa konstytucyjnego, jego dorobek naukowy objął kilka książek własnych (m.in. Ustroje konstytucyjne państw współczesnych, Prawo o stowarzyszeniach. Komentarz), kilkanaście napisanych wspólnie z innymi autorami (m.in. red. wielokrotnie wznawianego podręcznika akademickiego Prawo konstytucyjne), ponad 150 artykułów, recenzji i innych publikacji.
Został pochowany na cmentarzu wojskowym przy ul. Prandoty (kwatera XCIIIa/II/1)[8].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]W 1997, w uznaniu wybitnych osiągnięć w kształtowaniu prawnych podstaw demokratycznego i praworządnego państwa, ze szczególnym uwzględnieniem zasług w tworzeniu nowej Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[9].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e Prof. dr hab. Paweł Sarnecki, uj.edu.pl [zarchiwizowane 2016-05-14] .
- ↑ Zmarł Pan Profesor Paweł Sarnecki, uj.edu.pl, 28 listopada 2016 [zarchiwizowane 2016-12-01] .
- ↑ Paweł Sarnecki [online], rejestry-notarialne.pl [dostęp 2022-06-25] .
- ↑ Historia TBSP UJ, uj.edu.pl [zarchiwizowane 2016-04-23] .
- ↑ a b c d Prof. dr hab. Paweł Stanisław Sarnecki, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2016-03-25] .
- ↑ Piotr Tuleja , Wspomnienie: Profesor Paweł Sarnecki (1939–2016), „Przegląd Konstytucyjny”, Nr 1, 2017, s. 113 .
- ↑ Cała redakcja „Przeglądu Sejmowego” odwołana. „Żegnajcie przyjaciele konstytucjonaliści” [online], wyborcza.pl, 18 marca 2016 [dostęp 2016-03-18] .
- ↑ Lokalizator Grobów [online], Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie [dostęp 2022-03-15] .
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 3 maja 1997 r. o nadaniu orderów i odznaczeń (M.P. z 1997 r. nr 42, poz. 425).