Paweł Valde-Nowak – Wikipedia, wolna encyklopedia

Paweł Valde-Nowak
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

24 maja 1954
Kraków

Profesor nauk humanistycznych
Specjalność: archeologia
Doktorat

1985

Habilitacja

1996

Profesura

2003

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Jagielloński

Dyrektor
Instytut

Instytut Archeologii UJ

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Paweł Władysław Valde-Nowak (ur. 24 maja 1954[1]) – polski archeolog, dyrektor Instytutu Archeologii UJ.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

W 1979 r. ukończył studia na Uniwersytecie Jagiellońskim. W 1985 r. uzyskał doktorat na podstawie pracy Neolit i początek epoki brązu w Karpatach Polskich. W 1996 r. habilitował się. Od 2003 r. profesor, w latach 2007–2010 przewodniczący Rady Naukowej Instytutu Archeologii i Etnologii PAN. Autor około 200 drukowanych publikacji – w pracy badawczej zajmuje się m.in. osadnictwem wczesnorolniczym europy, krzemieniarstwem epoki kamienia i brązu, archeologią terenów górskich. W 2005 r. otrzymał odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.

W czerwcu 2022 został członkiem korespondentem Polskiej Akademii Umiejętności[2].

W 2021 odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Osadnictwo wczesnorolnicze średniogórza niemieckiego, Kraków 1996
  • Początki osadnictwa w Sudetach, Kraków 1998 (red.)
  • Obłazowa Cave. Human activity, stratigraphy and palaeoenvironment, Kraków 2003 (red. wraz z: A. Nadachowski, T. Madeyska)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]