Podkarpacie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Podkarpacie
Ilustracja
Megaregion

Region Karpacki

Prowincja

Podkarpacie

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Austria
Dolna Austria
Czechy
kraj pd.-morawski
kraj ołomuniecki
kraj zliński
kraj morawsko-śląski
Polska
woj. śląskie
woj. małopolskie
woj. podkarpackie
woj. lubelskie
Ukraina
obwód lwowski
obwód iwanofrankiwski
obwód czerniowiecki
Rumunia
okręg Suczawa
okręg Botoszany

Podkarpacie (Podkarpacie Zewnętrzne) – region fizycznogeograficzny położony na obszarach Austrii, Czech, Polski, Ukrainy i Rumunii.

Podkarpacie leży na zewnętrznym przedpolu łuku Karpat Zachodnich i Wschodnich. Stanowi pas obniżeń, oddzielający Karpaty od Wyżyny Małopolskiej i Wyżyn Ukraińsko-Mołdawskich. W części zachodniej region ma charakter ciągu wyraźnie wyodrębnionych kotlin o różnej szerokości, w części wschodniej stanowi stosunkowo wąski pas o charakterze lekko pochylonego przedgórza. Podkarpacie charakteryzuje się stosunkowo ciepłym klimatem, o wilgotności zmniejszającej się z zachodu ku wschodowi.

Dzieli się na trzy podprowincje:

Do Polski należą części Podkarpacia Północnego i Wschodniego, których łączna powierzchnia na obszarze Polski wynosi ok. 16,2 tys. km² (około 5,5% obszaru kraju).

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]