Prefektura Okayama – Wikipedia, wolna encyklopedia

Prefektura Okayama
Nazwa japońska
Kanji	岡山県
Transkrypcja Hepburna	Okayama-ken
	prefektura
	; Zamek Okayama i ogród Kōraku-en (2016)
Herb	Flaga
Państwo	Japonia
Wyspa	Honsiu
Region	Chūgoku
Siedziba	Okayama
Kod ISO 3166-2	JP-33
Gubernator	Ryūta Ibaragi
Powierzchnia	7 114 km²
Populacja (2018); • liczba ludności	; 1 928 000
• gęstość	271 os./km²
Kod pocztowy	700-8570
	Adres urzędu:Okayama-shi, Kita-ku, Uchisange 2-4-6
	Plan
	Symbole japońskie
Drzewo	sosna gęstokwiatowa
Kwiat	kwiat brzoskwini zwyczajnej
Ptak	bażant zielony
	Położenie na mapie;
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Strona internetowa

Prefektura Okayama (jap. 岡山県 Okayama-ken) – prefektura usytuowana w regionie Chūgoku, w Japonii. Ze względu na małe opady deszczu, łagodny klimat i przeciętnie 277 dni słonecznych jest zwana Krainą Słońca. Jej stolicą jest miasto Okayama^[1].

Położenie

Prefektura leży w zachodniej części wyspy Honsiu (Honshū), we wschodniej części regionu Chūgoku. W północnej części prefektury leżą góry Chūgoku, w środkowej płaskowyż Kibi, a na południu, wzdłuż malowniczego wybrzeża Morza Wewnętrznego (Seto-naikai) – niziny.

Góry Chūgoku dają początek trzem głównym rzekom prefektury: Yoshii (133 km), Asahi (142 km) i Takahashi (111 km).

Miasta

W skład prefektury wchodzi 15 miast i są to:

oraz 10 miasteczek i 2 wsie^[1].

Historia

W dawnych czasach na terenach obecnej prefektury Okayama (oraz częściowo prefektur: Hiroszima, Hyōgo i Kagawa) znajdowała się prowincja Kibi. W późniejszym czasie (VII wiek) podzielono ją na prowincje: Bitchū, Bizen i Bingo. W VIII wieku prowincja Mimasaka została wydzielona z prowincji Bizen.

W wyniku reform administracyjnych przeprowadzonych w czasie restauracji Meiji (koniec XIX wieku) połączono je, tworząc prefekturę Okayama.

Legenda

W czasach starożytnych w Kibi mieszkał oni (demon) o imieniu Ura. Ze swojego zamku Ki-no-jō (Zamek Diabła) w górach atakował wieśniaków i popełniał złe czyny. W rezultacie władca Yamato nakazał księciu Kibitsuhiko-no-Mikoto^[a] unicestwić Urę. Po zaciętej walce ranny Ura zamienił się w karpia, aby uciec, ale Kibitsuhiko-no-Mikoto przybrał postać kormorana, złapał i zabił Urę^[2].

Legenda o unicestwieniu Ury przez Kibitsuhiko-no-Mikoto^[b], opowiadana na tym terenie od pradawnych czasów, stała się podstawą słynnej opowieści ludowej o Momotarō (Brzoskwiniowym Chłopcu), znalezionym w brzoskwini (momo) przez parę bezdzietnych staruszków. Brzoskwinia była używana jako amulet do odpędzania zła i była uprawiana w Okayamie od czasów starożytnych. Legenda powstała w regionie Okayama i rozprzestrzeniła się szeroko. Ponadto, kasza jaglana używana jako składnik kibi-dango podarowanych przez Momotarō psu, małpie i bażantowi, podobno została nazwana na cześć Kibi^[2]^[3].

Powyższa legenda pokazuje wpływ Kibi na region. Znajdują się w nim ruiny, które rywalizują z tymi z regionu Kinai, a cylindryczne naczynia gliniane używane podczas uroczystości pogrzebowych były prawzorem figurek haniwa, które pojawiły się później (okres Kofun, 250–538 lub 300–562). Uważa się, że walka o wpływy między Kibi i Yamato mogła być przyczyną bitwy pomiędzy Urą i Kibitsuhiko-no-Mikoto^[2].

Chram Kibitsu

Chram shintō Kibitsu-jinja jest ściśle związany z postacią Momotarō, chłopca urodzonego z brzoskwini i wielkiego wojownika, bohatera jednej z najstarszych i najpopularniejszych japońskich opowieści, które znają wszystkie dzieci. Sama opowieść jest inspirowana legendą o księciu Kibitsuhiko-no-Mikoto, który podobno pokonał demona Urę w miejscu, w którym obecnie stoi chram^[4].

Kurashiki Bikan Historical Quarter w Kurashiki

Ta historyczna dzielnica miasta Kurashiki, znana z charakterystycznych białych ścian swoich rezydencji i wierzb rosnących wzdłuż brzegów rzeki Kurashiki, jest obszarem chronionym. Kurashiki prosperowało w XVII wieku jako miejsce docelowe transportu towarów. Obecnie oferuje zwiedzającym smak zachodnich wpływów zharmonizowanych z japońskim stylem^[5].

Znajdują się tutaj liczne obiekty związane z tradycją i kulturą Japonii:

Ohara Art Museum to prywatne muzeum, symbol dzielnicy, prezentuje zachodnie dzieła światowej klasy w budynku stylizowanym na grecką świątynię;
Plac Bluszczowy wyłożony czerwoną cegłą;
reprodukcja fabryki włókienniczej niegdyś reprezentatywnej dla Kurashiki, zbudowanej na miejscu dawnej fabryki;
Kurashiki Museum of Folkcraft mieści się w dawnych spichlerzach ryżowych z późnego okresu Edo, prezentuje przykłady rzemiosł ludowych z całego świata, w tym wyrobów: garncarskich, szklanych, kamiennych, tekstylnych i drewnianych;
Kurashiki Archaeological Museum posiada kolekcję przedmiotów z obszaru Kibi (dzisiejsza Okayama i niektóre części Hiroszimy) sprzed dziesiątek tysięcy lat. Muzeum zostało otwarte w 1950 roku w budynku 200-letniego spichlerza ryżowego. Oprócz przedmiotów ze starożytnej Japonii, znajdują się w nim również przedmioty m.in. ze starożytnego Peru i cywilizacji andyjskiej, starożytnego Iranu, starożytnych Chin.

Szczególnie popularnym celem turystów jest wycieczka łodzią po kanale Kurashiki. Zwiedzanie tej dzielnicy i poznawanie kultury można urozmaicić, zakładając kimono lub yukatę przed przechadzką po zabytkowych ulicach^[5].

Gospodarka

Okayama jest znaczącym producentem owoców, m.in.: brzoskwiń, winogron i gruszek-gigantów atago. Gęste lasy dostarczają drewna cyprysowego hinoki (Chamaecyparis obtusa). Prefektura znana jest również z nieszkliwionej glinianej ceramiki (bizen-yaki) o wyjątkowej fakturze oraz japońskich mieczy. Przemysł skoncentrowany w przybrzeżnej strefie dostarcza: produkty z ropy naftowej, chemikalia, wyroby z żelaza i stali, tekstylia (dżinsy^[c], kimona), naturalny barwnik indygo, nylonowe sieci rybackie, sos ostrygowo-sojowy^[6]^[7].

Port Mizushima w Kurashiki posiada infrastrukturę do obsługi statków kontenerowych. W 1998 r. ukończono terminal cargo na lotnisku w Okayamie, który pomógł obsłużyć rosnący popyt na przewóz towarów z prefektury Okayama.

W skład infrastruktury lądowej wchodzi Wielki Most Seto (łączący Honsiu z Sikoku) oraz autostrady: San’yō Expressway i Seto-Chūō Expressway, krzyżujące się w Okayamie i łączące z sąsiadującymi prefekturami^[8].

Turystyka

Zamek Okayama i ogród Kōraku-en (po drugiej stronie rzeki Asahi)
Ruiny zamku Tsuyama i Kakuzan Park – park został utworzony na ruinach zamku Tsuyama, który został zbudowany 400 lat temu. Posadzono tam drzewa sakury i co roku organizuje się festiwal w porze ich kwitnienia
Zamek Bitchū Matsuyama – został zbudowany w 1240 roku, znajduje się na szczycie góry na wysokości 430 m, co czyni go najwyższą twierdzą z istniejącą wieżą zamkową w Japonii.
Ki-no-jō, Sōja – usytuowane na szczycie 400-metrowej góry ruiny obejmują ok. 2,8 km kamiennych murów i robót ziemnych, są pozostałością po zamku zbudowanym ponad 1300 lat temu. Wielkość i struktura ruin sugerują, że był on jednym z największych. Zamek jest znany jako sceneria opowieści ludowej o Momotarō.
Yubara Onsen – miejscowość położona w znanym obszarze gorących źródeł, obecnie administracyjnie należy do miasta Maniwa
Yunogō Onsen, Mimasaka – gorące źródła o ponad tysiącletniej historii, służące kąpielom terapeutycznym, popularne wśród kobiet ze względu na właściwości upiększające skórę
Okutsu Onsen, Kagamino – kąpiel sprawia, że skóra staje się biała i gładka; od końca marca do początku grudnia w co drugą niedzielę i święta znaną atrakcją jest pokaz „prania deptaniem nogami” (ashibumi-sentaku), wykonywany na brzegu rzeki przez kobiety w kimonach
Jaskinia Maki-dō, Niimi – jaskinia wapienna o długości ok. 450 m z podziemnym jeziorem, pomnik przyrody
Jaskinia Ikura, Niimi – wapienna jaskinia, jedna z największych w zachodniej Japonii, ma długość 1,2 km i różnice wysokości do 90 metrów.
Imbe (Bizen Pottery Village), Bizen – centrum ceramiki bizen-yaki, jednej z najstarszych form ceramiki w Japonii. Stare miasto Imbe jest pełne budynków z czerwonymi, ceglanymi kominami i ceramicznymi dachówkami bizen
Okayama Prefectural Museum of Art, Okayama – posiada kolekcję dzieł sztuki o tematyce dot. prefektury, co miesiąc prezentuje japońskie obrazy, a co trzy miesiące zachodnią sztukę
Okayama Orient Museum, Okayama – prezentuje ok. 4800 dzieł starożytnej sztuki orientalnej cywilizacji Mezopotamii i innych obszarów, głównie mozaiki z ceramiki, szkła i porcelany
Bizen Osafune Sword Museum, Setouchi – jedno z niewielu muzeów miecza w Japonii, zwiedzający mogą poznać historię i proces produkcji^[5]

Galeria

Zamek Ki-no-jō, odrestaurowana częściowo twierdza „demona” Ura w Sōja
Kibitsu-jinja
Most Seto o wschodzie słońca
Kurashiki Bikan Historical Quarter

Zobacz też

Uwagi

↑ Książę Kibitsuhiko-no-Mikoto był prawdopodobnie synem cesarza Kōreia, który panował w latach 290–215 p.n.e.
↑ Mikoto → książę; tytuł oznaczający wyrażenie szacunku wobec bóstwa, osoby wysokiej rangi, arystokraty.
↑ Betty Smith Jeans Museum w Kurashiki zostało założone w 1962 roku. Zwiedzający nie tylko mogą zapoznać się tam z procesem produkcji dżinsów, ale także dostosować je do własnego gustu, dobierając wybrane przez siebie dodatki (guziki, nity itp.) oraz próbować swoich sił w robieniu pasków do telefonów komórkowych.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 134, 206, 207. ISBN 978-4-415-11272-5.
↑ ^a ^b ^c The legend of Momotaro, Not a Folk Tale. Japan Heritage Promotion Council. [dostęp 2022-06-20]. (ang.).
↑ 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co., Ltd., 2018, s. 1446. ISBN 978-4-385-13107-8.
↑ Kibitsu-jinja, Momotaro’s Shrine. Kanpai, 2022. [dostęp 2022-06-21]. (ang.).
↑ ^a ^b ^c Explore Okayama. Okayama Prefectural Tourism Federation. [dostęp 2022-06-22]. (ang.).
↑ Chugoku Area, Okayama. Japan External Trade Organization (JETRO), 2022. [dostęp 2022-06-20]. (ang.).
↑ Betty Smith Jeans Museum. Okayama Prefectural Tourism Federation.. [dostęp 2022-06-21]. (ang.).
↑ Strona domowa - Transport. pref.okayama.jp. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-16)].(dostęp luty 2009)

Linki zewnętrzne

Japońska Narodowa Organizacja Turystyczna (ang.)
Strona oficjalna chramu Kibitsu-jinja (ang.)
Legenda o Kibi, Ura i Momotarō (ang.)

[2] Książę Kibitsuhiko-no-Mikoto był prawdopodobnie synem cesarza Kōreia, który panował w latach 290–215 p.n.e.

[4] Mikoto → książę; tytuł oznaczający wyrażenie szacunku wobec bóstwa, osoby wysokiej rangi, arystokraty.

[8] Betty Smith Jeans Museum w Kurashiki zostało założone w 1962 roku. Zwiedzający nie tylko mogą zapoznać się tam z procesem produkcji dżinsów, ale także dostosować je do własnego gustu, dobierając wybrane przez siebie dodatki (guziki, nity itp.) oraz próbować swoich sił w robieniu pasków do telefonów komórkowych.

[chizu-1] 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 134, 206, 207. ISBN 978-4-415-11272-5.

[momo-3] The legend of Momotaro, Not a Folk Tale. Japan Heritage Promotion Council. [dostęp 2022-06-20]. (ang.).

[koku-5] 新明解国語辞典. Tokyo: Sanseido Co., Ltd., 2018, s. 1446. ISBN 978-4-385-13107-8.

[kibitsu-6] Kibitsu-jinja, Momotaro’s Shrine. Kanpai, 2022. [dostęp 2022-06-21]. (ang.).

[oka-7] Explore Okayama. Okayama Prefectural Tourism Federation. [dostęp 2022-06-22]. (ang.).

[jetro-9] Chugoku Area, Okayama. Japan External Trade Organization (JETRO), 2022. [dostęp 2022-06-20]. (ang.).

[betty-10] Betty Smith Jeans Museum. Okayama Prefectural Tourism Federation.. [dostęp 2022-06-21]. (ang.).

[11] Strona domowa - Transport. pref.okayama.jp. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-16)].(dostęp luty 2009)

[1]

[a]

[2]

[b]

[3]

[4]

[5]

[c]

[6]

[7]

[8]

Miasta	Akaiwa Asakuchi Bizen Ibara Kasaoka Kurashiki Maniwa Mimasaka Niimi Okayama (stolica) Setouchi Sōja Takahashi Tamano Tsuyama
Dzielnice Okayamy	Kita Naka Higashi Minami
Powiaty	Aida Nishiawakura Asakuchi Satoshō Kaga Kibichūō Katsuta Nagi Shōō Kume Kumenan Misaki Maniwa Shinjō Oda Yakage Tomata Kagamino Tsukubo Hayashima Wake Wake

Regiony	Hokkaido Tōhoku Kantō Chūbu Hokuriku Kōshin’etsu Tōkai Kinki Chūgoku San’in San’yō Sikoku Kiusiu
Prefektury	Aichi Akita Aomori Chiba Ehime Fukui Fukuoka Fukushima Gifu Gunma Hiroszima Hokkaido Hyōgo Ibaraki Ishikawa Iwate Kagawa Kagoshima Kanagawa Kōchi Kumamoto Kioto Mie Miyagi Miyazaki Nagano Nagasaki Nara Niigata Ōita Okayama Okinawa Osaka Saga Saitama Shiga Shimane Shizuoka Tochigi Tokushima Tokio Tottori Toyama Wakayama Yamagata Yamaguchi Yamanashi
Główne miasta	Tokio Chiba Fukuoka Hamamatsu Hiroszima Jokohama Kawasaki Kitakiusiu Kobe Kioto Nagoja Niigata Osaka Saitama Sakai Sapporo Sendai Shizuoka