Prosymninae – Wikipedia, wolna encyklopedia

Prosymninae[1]
Kelly, Barker, Villet & Broadley, 2009[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodzaju – P. sundevalli
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

zauropsydy

Podgromada

diapsydy

Rząd

łuskonośne

Podrząd

węże

Infrarząd

Alethinophidia

Nadrodzina

Colubroidea

Rodzina

Lamprophiidae

Podrodzina

Prosymninae

Typ nomenklatoryczny

Calamaria meleagris Reinhardt, 1843

Synonimy

Podrodziny:

  • Prosymnidae Kelly, Barker, Villet & Broadley, 2009

Rodzaju:

Rodzaje

Prosymna J.E. Gray, 1849[7]

Prosymninaemonotypowa podrodzina węży z rodziny Lamprophiidae.

Zasięg występowania

[edytuj | edytuj kod]

Podrodzina obejmuje gatunki występujące w Afryce (Senegal, Gambia, Gwinea, Sierra Leone, Liberia, Wybrzeże Kości Słoniowej, Mali, Burkina Faso, Ghana, Togo, Benin, Niger, Nigeria, Kamerun, Czad, Sudan, Somalia, Etiopia, Republika Środkowoafrykańska, Kongo, Demokratyczna Republika Konga, Rwanda, Burundi, Uganda, Kenia, Tanzania, Malawi, Zambia, Angola, Namibia, Botswana, Zimbabwe, Mozambik, Eswatini, Lesotho i Południowa Afryka)[8].

Systematyka

[edytuj | edytuj kod]

Etymologia

[edytuj | edytuj kod]
  • Prosymna: etymologia nieznana, Gray nie wyjaśnił znaczenia nazwy rodzajowej[7].
  • Temnorhynchus: gr. τεμνω temnō „ciąć”[9]; ῥις rhis, ῥινος rhinos „nos, pysk”[10]. Gatunek typowy: Temnorhynchus sundervalli Smith, 1849.
  • Ligonirostra: łac. ligo, ligonis „motyka, graca”[11]; rostrum „pysk”[12]. Nazwa zastępcza dla Temnorhynchus Smith, 1849 (nazwa zajęta przez Temnorhynchus Hope, 1837 (Coleoptera)).
  • Asthenophis: gr. ασθενης asthenēs „słaby, nieznaczny”, od negatywnego przedrostka α- a-; σθενος sthenos „siła, moc”[13]; οφις ophis, οφεως opheōs „wąż”[14]. Gatunek typowy: Asthenophis ruspolii Boulenger, 1896.
  • Pseudoprosymna: gr. ψευδος pseudos „fałszywy”[15]; rodzaj Prosymna J.E. Gray, 1849[6]. Gatunek typowy: Prosymna (Pseudoprosymna) bergeri Lindholm, 1902.

Podział systematyczny

[edytuj | edytuj kod]

Do podrodziny należy jeden rodzaj z następujące gatunkami[8]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Prosymninae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Ch.M.R. Kelly, N.P. Barker, M.H. Villet & D.G. Broadley. Phylogeny, biogeography and classification of the snake superfamily Elapoidea: a rapid radiation in the late Eocene. „Cladistics”. 25 (1), s. 38–63, 2009. DOI: 10.1111/j.1096-0031.2008.00237.x. (ang.). 
  3. Appendix. W: A. Smith: Illustrations of the zoology of South Africa, consisting chiefly of figures and descriptions of the objects of natural history collected during an expedition into the interior of South Africa, in the years 1834, 1835, and 1836; fitted out by "The Cape of Good Hope association for exploring Central Africa": together with a summary of African zoology, and an inquiry into the geographical ranges of species in that quarter of the globe. Cz. 3: Reptilia. London: Smith, Elder, & Co., 1838–1849, s. 17. (ang.).
  4. E.D. Cope. On Part II. of Prof. G. Jan’s Prodromo della Iconografía Generale degli Ofidi. „The American Journal of Science and Arts”. Second Series. 35, s. 457, 458, 1863. (ang.). 
  5. G.A. Boulenger. A list of the reptiles and batrachians collected by the late Prince Eugenio Ruspoli in Somaliland and Gallaland in 1893. „Annali del Museo Civico di Storia Naturale di Genova”. Serie 2a. 7 (37), s. 12, 1896. (ang.). 
  6. a b E. Lampe & W.A. Lindholm. Catalog der Reptilien- und Amphibien -Sammlung (Schlangen; Frosch-, Schwanz- und Schleichenlurche) des Naturhistorischen Museums. „Jahrbücher des Nassauischen Vereins für Naturkunde”. 55, s. 57, 1902. (niem.). 
  7. a b J.E. Gray: Catalogue of the specimens of snakes in the collection of the British museum. London: Printed by order of the Trustees, 1849. (ang.).
  8. a b P. Uetz & J. Hallermann: Higher taxa: Prosymninae. The Reptile Database. [dostęp 2019-07-13]. (ang.).
  9. Jaeger 1944 ↓, s. 231.
  10. Jaeger 1944 ↓, s. 197.
  11. Jaeger 1944 ↓, s. 124.
  12. Jaeger 1944 ↓, s. 199.
  13. Jaeger 1944 ↓, s. 25.
  14. Jaeger 1944 ↓, s. 154.
  15. Jaeger 1944 ↓, s. xvii.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]