Przesąd – Wikipedia, wolna encyklopedia
Przesąd, zabobon – przekonania, poglądy, wierzenia, praktyki niemające oparcia w panującym systemie uzasadnień, wierzeń i obrzędów[1][2].
Najczęściej przyjmuje się, że przesądy i zabobony wywodzą się lub nawiązują do dawnych wierzeń i rytuałów kultury magicznej[3].
Nazwa „zabobon” według T. Wróblewskiego wywodzić się ma od nieznanego już dziś demona zwanego bubo lub bobo[3]. Według A. Brücknera wynika z pogardliwego określenia, które analogicznie w j. czeskim nazwano bobonkami (od boba, straszydła dziecinnego)[3].
Przesąd a zabobon
[edytuj | edytuj kod]Terminy przesąd i zabobon w języku potocznym i literaturze naukowej stosowane są zamiennie[3]. Według Waldemara Kuligowskiego „przesąd” dotyczy raczej aktu przekonaniowego (np. przekonanie, że małżeństwa zawarte w maju będą nieszczęśliwe), a „zabobon” aktu czynnościowego, zachowaniowego (np. odpukiwanie w niemalowane drewno)[3].
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ przesąd, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2019-02-01] .
- ↑ zabobon, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2019-02-01] .
- ↑ a b c d e Waldemar Kuligowski. II. Poglądy i opinie. Przesąd i zabobon - odmienne zachowania kulturowe. „Lud”. 83, s. 177-182, 1999. Poznań.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Stuart Vyse, Where do superstitions come from?, kanał TED-Ed na YouTube, 9 marca 2017 [dostęp 2024-09-02].