Przesąd – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jednolicie czarne umaszczenie kotów jest tematem wielu przesądów

Przesąd, zabobon – przekonania, poglądy, wierzenia, praktyki niemające oparcia w panującym systemie uzasadnień, wierzeń i obrzędów[1][2].

Najczęściej przyjmuje się, że przesądy i zabobony wywodzą się lub nawiązują do dawnych wierzeń i rytuałów kultury magicznej[3].

Nazwa „zabobon” według T. Wróblewskiego wywodzić się ma od nieznanego już dziś demona zwanego bubo lub bobo[3]. Według A. Brücknera wynika z pogardliwego określenia, które analogicznie w j. czeskim nazwano bobonkami (od boba, straszydła dziecinnego)[3].

Przesąd a zabobon

[edytuj | edytuj kod]

Terminy przesąd i zabobon w języku potocznym i literaturze naukowej stosowane są zamiennie[3]. Według Waldemara Kuligowskiego „przesąd” dotyczy raczej aktu przekonaniowego (np. przekonanie, że małżeństwa zawarte w maju będą nieszczęśliwe), a „zabobon” aktu czynnościowego, zachowaniowego (np. odpukiwanie w niemalowane drewno)[3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. przesąd, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2019-02-01].
  2. zabobon, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2019-02-01].
  3. a b c d e Waldemar Kuligowski. II. Poglądy i opinie. Przesąd i zabobon - odmienne zachowania kulturowe. „Lud”. 83, s. 177-182, 1999. Poznań. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]