Ptydepe – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ptydepe to fikcyjny język opisany przez Václava Havla w sztuce "Powiadomienie" (wydanie polskie 1966[1]).

Ptydepe ma być supersyntetycznym językiem, ale w istocie chodzi o antyjęzyk. Używający go stają się mechanicznymi bytami, które utraciły zdolność rozróżnienia między samym językiem a sytuacją, w której się go używa[2].

"Ptydepe", tak jak słowo "kafkarna" (od nazwiska Kafki; oznacza m.in. niedający się racjonalnie wyjaśnić absurd) zadomowiło się w czeskiej świadomości powszechnej[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. HAVEL, Václav Powiadomienie; přel. Irena Boltuć; in: Dialog 11/1966, cz. 10, s. 41-76
  2. Mariusz Szczygieł, "Vaclav Havel – robotnik sceny, robotnik ducha", Gazeta.pl
  3. Kilka razy zapytałem kierowców w praskich taksówkach, co znaczy "ptydepe", i wszyscy wiedzieli, że chodzi o rodzaj nowomowyMariusz Szczygieł, Vaclav Havel – robotnik sceny, robotnik ducha, Gazeta.pl