Bliss (pismo) – Wikipedia, wolna encyklopedia
Bliss (ang. Blissymbolics) – pismo logograficzne, opracowane przez Charlesa K. Blissa (1897-1985), składające się z 4500 znaków. Według pierwotnego założenia, pismo miało służyć do tego, aby ludzie na całym świecie mogli porozumiewać się bez problemów[1].
Podstawowe znaki
[edytuj | edytuj kod]Poniżej przedstawiono 48 symboli wraz z ich polskimi tłumaczeniami[2].
W kulturze popularnej
[edytuj | edytuj kod]Przykładowe zastosowanie pisma Blissa pokazano w filmie Macieja Pieprzycy Chce się żyć – główny bohater, niepełnosprawny Mateusz Rosiński w ten sposób komunikuje się z innym osobami. Znaki te oraz ich opis zapowiadają kolejne etapy filmu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ About Blissymbolics. blissymbolics.org. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).
- ↑ Lesson One: An Introduction to Blissymbols. crockford.com, 2003. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).