Bliss (pismo) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Bliss (ang. Blissymbolics) – pismo logograficzne, opracowane przez Charlesa K. Blissa (1897-1985), składające się z 4500 znaków. Według pierwotnego założenia, pismo miało służyć do tego, aby ludzie na całym świecie mogli porozumiewać się bez problemów[1].

Podstawowe znaki

[edytuj | edytuj kod]

Poniżej przedstawiono 48 symboli wraz z ich polskimi tłumaczeniami[2].

W kulturze popularnej

[edytuj | edytuj kod]

Przykładowe zastosowanie pisma Blissa pokazano w filmie Macieja Pieprzycy Chce się żyć – główny bohater, niepełnosprawny Mateusz Rosiński w ten sposób komunikuje się z innym osobami. Znaki te oraz ich opis zapowiadają kolejne etapy filmu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. About Blissymbolics. blissymbolics.org. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).
  2. Lesson One: An Introduction to Blissymbols. crockford.com, 2003. [dostęp 2011-12-07]. (ang.).